Τρίτη 18 Ιουλίου 2006

Ηλεκτρονικό εμφύτευμα



Ένα εμφυτεύσιμο μικροτσίπ που αποθηκεύει ιατρικά στοιχεία θα δοκιμαστεί σε πελάτες αμερικανικής ασφαλιστικής εταιρείας που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, προκειμένου να μη χάνεται χρόνος μετά τη διακομιδή του ασθενούς και να μειωθούν τα ιατρικά λάθη.
Η εταιρεία horizon Blue Cross, με έδρα το Νιου Τζέρσι, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι συνεργάζεται με το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Χάκενσακ ώστε το τσιπ θα εμφυτευθεί σε 280 ασθενείς που νοσηλεύονται συχνά εκεί. Το πρόγραμμα είναι εθελοντικό και δεν χρεώνεται στους ασθενείς.
Η συσκευή έχει μέγεθος κόκκου ρυζιού, εμφυτεύεται υποδερμικά πάνω από τον ώμο και περιέχει έναν κωδικό μέσω του οποίου το νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να ανακτήσει το ιατρικό ιστορικό του φορέα σε περίπτωση που ο ασθενής έχει χάσει τις αισθήσεις του.
Η Horizon ελπίζει ότι το τσιπ θα μειώσει τις λανθασμένες διαγνώσεις, τη χορήγηση ακατάλληλων φαρμάκων και την επανάληψη ακριβών διαγνωστικών εξετάσεων.
Το πιλοτικό πρόγραμμα απευθύνεται προς το παρόν μόνο σε ασφαλισμένους που πάσχουν από χρόνια νοσήματα και είναι πιθανότερο να διακομιστούν αναίσθητοι, δήλωσε εκπρόσωπος της Horizon. Τα άτομα με διαβήτη, για παράδειγμα, μπορεί να χάσουν τις αισθήσεις τους ή να βρεθούν σε σύγχυση από υπερβολική δόση ινσουλίνης.
Το τσιπ κατασκευάζεται από την VeriChip Corp. και τα στοιχεία που περιέχει διαβάζονται από ειδικό εξοπλισμό στο νοσοκομείο. Αν το πιλοτικό πρόγραμμα αποδειχθεί επιτυχές, θα επεκταθεί και σε άλλους ασθενείς σε διάστημα περίπου δύο ετών.
Πηγή : news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2006

Έρχονται ανακατατάξεις στον Τύπο


Επιβεβαιώθηκαν οι φήμες που ήθελαν τον κύριο και την κυρία Αγγελοπούλου να αναπτύσσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες στο χώρο της ενημέρωσης.
Είναι τέτοιο το μέγεθος της οικονομικής και όχι μόνο δύναμης του ζεύγους, που είναι σχεδόν δεδομένο πως δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη την υπόλοιπη αγορά.
Ο χρόνος θα δείξει...

Ακολουθεί σχετική δημοσίευση στο in.gr

Το ζεύγος Αγγελοπούλου αναλαμβάνει την έκδοση της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, καθώς όπως έγινε γνωστό την Πέμπτη ο επιχειρηματίας Θ.Αγγελόπουλος και η σύζυγός του Γιάννα Αγγελοπούλου απέκτησαν την πλειοψηφία των μετοχών του Ιδρύματος Τύπου ΑΕ που την εξέδιδε ώς σήμερα.
Τα οριστικά συμβόλαια υπεγράφησαν την Πέμπτη και λίγη ώρα αργότερα το ζεύγος Αγγελοπούλου ανακοίνωσε ότι «αναλαμβάνει τις ευθύνες του 'Ελεύθερου Τύπου' με συναίσθηση ευθύνης και συνείδηση του ρόλου του χώρου όπου εισέρχονται».
Πρόθεσή τους είναι «η συμβολή στον ανοιχτό δημόσιο διάλογο, με τον σεβασμό και τη στήριξη της δουλειάς των δημοσιογράφων και όλων εκείνων που μοχθούν για τον Ελεύθερο Τύπο».
Η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος θα εκδίδεται στο εξής από την εταιρεία Τύπος Συμμετοχών ΑΕ, της οποίας πρόεδρος αναλαμβάνει ο κ. Γ. Δαλακούρας και αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ο ώς σήμερα διευθυντής του Τύπου της Κυριακής κ. Ν.Σίμος. Στην εταιρεία μετέχει επίσης και ο κ. Μαρινάκης, αλλά βασικοί μέτοχοι θα είναι οι κ. Θεόδωρος και Γιάννα Αγγελοπούλου.
Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος δεν σχολίασε την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εφημερίδας και αρκέστηκε να σημειώσει ότι «πρόκειται για μια καθαρά επιχειρηματική δραστηριότητα και αυτού του είδους οι δραστηριότητες στη χώρα μας είναι ελεύθερες».

Φεστιβάλ ΚΝΕ 2006

13 - 14 - 15 - 16
Σεπτέμβρη
Πανεπιστημιούπολη
Ιλίσια
Ανυπότακτη επιλογή
Με το ΚΚΕ για την ανατροπή
«Το Φεστιβάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή» αποτελεί μοναδικό πολιτικό – πολιτιστικό γεγονός στη νεολαία και καταφέρνει να κερδίζει το ενδιαφέρον δεκάδων χιλιάδων νέων με τις εκδηλώσεις και τις πρωτοβουλίες του σε όλη τη χώρα, με τη διοργάνωση αντιιμπεριαλιστικών διημέρων. Χρειάζεται να περάσει το Φεστιβάλ σε μια ανώτερη ποιότητα πολιτικής επικοινωνίας με τη νεολαία, μέσα από μορφές και πολιτιστική δραστηριότητα που πιο εύστοχα θα δένεται με το πολιτικό του περιεχόμενο. Εντάσσοντας δραστηριότητες πάνω σε όλες τις μορφές τέχνης, ακουμπώντας σε γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες και στην ερασιτεχνική δημιουργία που εκφράζεται μέσα στη νεολαία.»Από την Απόφαση του 9ου Συνεδρίου τηςΚΝΕ, 12-14 Μάη 2006
32 και συνεχίζουμε…
Το Φεστιβάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή» αποτελεί –εδώ και 32 χρόνια- ένα μοναδικό πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός, ένα σταθμό για τη νεολαία. «Αγκαλιάζει» εκατοντάδες συνοικίες, εργασιακούς χώρους, σχολεία, Πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα.Αποτελεί μια ευκαιρία για δεκάδες χιλιάδες νέους να συναντήσουν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, να γνωρίσουν πως εκεί, στην πάλη για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία, για το Σοσιαλισμό, βρίσκεται η διέξοδος, η προοπτική. Αλλά και μια ευκαιρία να γνωρίσουν πως ο πολιτισμός, η ερασιτεχνική δημιουργία, η μόρφωση, είναι το «οξυγόνο» σ΄ αυτόν τον αγώνα που δίνουμε.Το Φεστιβάλ τόσα χρόνια συγκινεί και εμπνέει γιατί τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, οι νέοι που το επισκέπτονται, βρίσκουν κάτι από όλα αυτά που τους στερεί το σύστημα στην καθημερινότητά τους: τη συλλογικότητα, την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματική ψυχαγωγία, χωρίς σπόνσορες και χορηγούς. Σε τελική ανάλυση, συναρπάζει γιατί δείχνει πως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
Φέτος να γίνουμε ακόμα καλύτεροι
Πέρυσι κάναμε μια προσπάθεια να κάνουμε στροφή στη δουλιά μας, να συνδέσουμε ακόμα καλύτερα τη μορφή με το πολιτικό περιεχόμενο. Να βελτιώσουμε δοκιμασμένες μορφές, να βάλουμε στο Φεστιβάλ και άλλες, νέες, που δεν υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά μπορούν να αναδείξουν καλύτερα το περιεχόμενο της φεστιβαλικής δραστηριότητας, να προβληματίσουν, να διαπαιδαγωγήσουν. Αυτή η πρώτη προσπάθεια ήταν πετυχημένη, έκανε περισσότερους νέους να συμβάλουν, να προ βληματιστούν.Αυτήν τη θετική πείρα, θέλουμε τώρα να πάμε ακόμα παραπέρα, να κάνουμε το Φεστιβάλ μας ακόμα καλύτερο, ένα πραγματικό «όπλο» στον αγώνα μας για να αλλάζουν οι συσχετισμοί παντού.
Η μάχη έχει ήδη αρχίσει…
Η μάχη του Φεστιβάλ, είναι κάθε χρόνο η συνέχεια, η προέκταση της δράσης και της παρέμβασης της ΚΝΕ στους χώρους δουλιάς, στα σχο λεία και τις σχολές, στους χώρους κατάρτισης, στις συνοικίες και τα χωριά.Το φετινό Φεστιβάλ πραγματοποιείται εν μέσω μιας σημαντικής πολιτικής μάχης, αυτής των τοπικών εκλογών. Εκ των πραγμάτων, μπορεί να αποτελέσει βήμα για να προβληθεί η θέση του ΚΚΕ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να απαντηθεί η επιχείρηση «λάσπης» ενάντια στα ψηφοδέλτια που στηρίζουν το ΚΚΕ και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, να δυναμώσει η πάλη ώστε και σε τοπικό επίπεδο να αλλάζουν οι συσχετισμοί υπέρ του λαού και της νεολαίας. Ηδη μια σειρά από οργανώσεις έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν τη φεστιβαλική τους δραστηριότητα. Η «αυλαία» ανοίγει με τις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις των Οργανώσεων Σπουδάζουσας Αθήνας και ΤΕΙ Λεκανοπεδίου Αθήνας αλλά και το 1ο Μαθητικό Φεστιβάλ των μαθητικών οργανώσεων της Αθήνας, ενώ και οι εργατικοί τομείς σχεδιάζουν το πώς η φεστιβαλική δραστηριότητα θα φτάσει σε ακόμα περισσότερους χώρους δουλειάς.

Φεστιβάλ ΟΝΝΕΔ 2006

ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ 2006,

ΛΕΥΚΑΔΑ 14-16 Ιουλίου,

ΓΙΟΡΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Το όνειρό μας είναι...

μία κοινωνία που νοιάζεται για όλους, μία Ελλάδα που μας χωράει όλους, ένα αύριο που έχει μία θέση για όλους...
και όσο πιστεύουμε στην Ελλάδα που αξίζουμε, τα όνειρά μας θ’ αρχίζουν πάντα απ’ την αρχή...


Μετά την περσινή επιτυχή διοργάνωση του Φεστιβάλ της ΟΝΝΕΔ « Παρουσίες 2005» στη Λήμνο, φέτος επιλέξαμε ως προορισμό μας τη Λευκάδα.

Από την Ανατολή θα βρεθούμε στη Δύση, παραμένουμε ωστόσο στο κέντρο της πολιτικής και του ενδιαφέροντος.

Στη Λευκάδα, από τις 14 ως τις 16 Ιουλίου, θα μιλήσουμε πολιτικά, θα μιλήσουμε νεανικά, θα συζητήσουμε και θα προκαλέσουμε συζητήσεις, θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, για να δημιουργήσουμε κάτι αξιόλογο που θα το μάθει όλη η Ελλάδα, μια διοργάνωση που θα περιλαμβάνει τα πάντα από υψηλού επιπέδου πολιτικές συζητήσεις μέχρι και πολιτιστικά δρώμενα πάσης φύσεως.

Όταν οι υπόλοιποι πηγαίνουν διακοπές, η ΟΝΝΕΔ στη Λευκάδα θα δείξει, για ακόμη μια φορά, ότι είναι η μόνη πολιτική νεολαία, που καταθέτει προτάσεις ουσίας, ο μόνος φορέας νεολαίας, που παρεμβαίνει ουσιαστικά και συμβάλλει θετικά σε κάθε ζήτημα που αφορά τη νεολαία, ότι είναι η ήρεμη δύναμη, το κατεξοχήν νεανικό ρεύμα που εκφράζει το νέο ήθος της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας.Τα όνειρα μας αρχίζουν εδώ...

Σάββατο 8 Ιουλίου 2006

Παιδεία

Συμβαίνουν πράγματα, στην Ελλάδα, σήμερα, που με θλίβουν, μερικές φορές με εκνευρίζουν και εν τέλει μου προκαλούν απογοήτευση, καθώς προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου, το μέλλον αυτής της χώρας.
Είναι τόσο παράλογα και υπερβολικά, που δυσκολεύεται κανείς να βρει τρόπο να τα προσεγγίσει.
Κατατίθενται προτάσεις, διαμορφώνονται σχέδια νόμου, γίνονται συζητήσεις επί συγκεκριμένων θεμάτων, την ίδια στιγμή που σημαντική μερίδα του κυρίαρχου και χιλιοταλαιπωρημένου ελληνικού λαού, υιοθετεί συμπεριφορά άρνησης στην αποδοχή της πραγματικότητας και αντίδρασης κατά πάντων.
Τι κάνουμε σε αυτήν περίπτωση ?
Το παίρνουμε απόφαση (?), πως αυτό είναι, έτσι θα μείνουν τα πράγματα, τίποτε δεν θα αλλάξει και παρόλο που βλέπουμε τα προβλήματα (ας πω οι περισσότεροι, γιατί πια ποτέ δεν ξέρεις), διαλέγουμε την επιλογή της παθητικής αναμονής του σωτήριου από μηχανής Θεού.
Δυστυχώς, αυτό φαίνεται να κάνουμε…
Όταν βλέπεις ότι έχεις απέναντι σου τοίχο, συνειδητοποιείς πως είναι μάταιο να αρθρώνεις λόγο, να συζητάς, να ψάχνεις να βρεις τη βέλτιστη πρόταση. Ακόμα και για όσους από εμάς θέλουμε να παραμένουμε γενικά αισιόδοξοι, η κατάσταση μας θλίβει, μας απογοητεύει.
Γράφω αυτό το post και παράλληλα «λέω» στον εαυτό μου, αυτά που κάποιοι από σας, πιθανώς να σκέφτονται αυτή τη στιγμή : «Τι κάθεσαι και ασχολείσαι ? Κοίτα τη δουλειά σου, τελείωνε τη διπλωματική σου και άστα αυτά. Αφού βλέπεις δεν βγαίνει άκρη…»
Δικαιολογημένα μας δημιουργείται μια αποστροφή προς την ενασχόληση με μάταιες προσπάθειες βελτίωσης των προοπτικών αυτής της χώρας, δικαιολογημένη όμως είναι και η ανησυχία για το τι μέλει γενέσθαι.
Παιδεία στην Ελλάδα, στο 2006.
Σε μια εποχή που η πρόοδος της τεχνολογίας φέρνει τους κατοίκους αυτού του πλανήτη ολοένα και πιο κοντά. Όλα πια είναι πιο εύκολα.
Η επικοινωνία με όλο τον κόσμο, η γρηγορότερη μετάβαση σε απομακρυσμένες μέχρι πρότινος περιοχές, η αναζήτηση μόρφωσης και εργασίας μακριά από το μέρος που γεννήθηκες, το στήσιμο επιχειρήσεων και η πραγματοποίηση εμπορικών συναλλαγών στο εξωτερικό.
Στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που η πληροφορία διαδίδεται ραγδαία από το ένα σημείο στο άλλο, αν δεν θέλουμε να είμαστε ουραγοί στις εξελίξεις, οφείλουμε να αντιληφθούμε πως κάτι πρέπει να αλλάξουμε.
Όλα ξεκινούν από την Παιδεία.
Μια κοινωνία (δεν λέω έθνος, για να μην προκαλέσω εκτός θέματος σχόλια περί εθνικισμού) που δεν επενδύει στην Παιδεία, που δεν φροντίζει για την διαπαιδαγώγηση των επόμενων γενιών, είναι καταδικασμένη στη μείωση της ανταγωνιστικότητας και της δυναμικότητας της, μένει στατική, οδηγείται στη συρρίκνωση ή στην απορρόφηση της από άλλες περισσότερο ανεπτυγμένες.
Η κυβέρνηση εξέφρασε τη βούληση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Παιδείας, στο πλαίσιο λειτουργίας των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Κλήθηκαν κόμματα, φορείς, συνδικαλιστές-εκπρόσωποι μελών Δ.Ε.Π. και φοιτητών να καταθέσουν τις προτάσεις τους, να συμμετέχουν στην διαδικασία προπαρασκευής του σχεδίου νόμου.
Κάποιοι θεώρησαν πως με τη συμμετοχή τους προσφέρουν άλλοθι στην κυβέρνηση για τις προτάσεις της, όταν τις καταθέσει, κρίνοντας εκ προοιμίου πως θα είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Κάποιοι άλλοι ζήτησαν από την κυβέρνηση να δημοσιοποιήσει πρώτη τις προτάσεις της και να τοποθετηθούν αυτοί στη συνέχεια.
Για τον ένα ή τον άλλο λόγο, η διαδικασία δεν προχώρησε.
Η κυβέρνηση προχώρησε στη σύσταση του Εθνικού ΣΥμβουλίου Παιδείας, διόρισε καθηγητές πανεπιστημίου ως μέλη του και ζήτησε την άποψη τους, τεκμηριωμένη σε πόρισμα.
Τέλος Απριλίου 2006, δίνεται το τελικό πόρισμα του Ε.ΣΥ.Π. στη δημοσιότητα. Προκαλεί γενικευμένες αντιδράσεις, ξεκινούν καταλήψεις στα Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι. της χώρας, απεργιακές κινητοποιήσεις των μελών Δ.Ε.Π.
Η δική μας σχολή (Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών – Πανεπιστήμιο Πατρών) παρέμεινε κλειστή, σε κατάληψη από τις 8 Μαΐου ως και τις 28 Ιουνίου 2006.
Φοιτητικός σύλλογος που πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις, κυκλοφόρησε τη δική του αφίσα, με κεντρικό σύνθημα «Αντίσταση απ’ τα κάτω, τώρα» και συμπληρωματική πρόταση «Όλοι στους δρόμους, να παραλύσει το σύστημά τους».
Ποιοι είναι οι «απέναντι», ποιο το «σύστημα», με ποιο τρόπο θα το κάνουμε να «παραλύσει», ποια είναι η πρόταση για την Παιδεία, είναι ερωτήματα που εύλογα δημιουργήθηκαν και γι’ αυτό τέθηκαν.
Η απάντηση που υπήρξε ήταν πως "Η εκπαίδευση είναι όπλο στα χέρια του κεφαλαίου και του κρατισμού. Το τέλος της βρίσκεται στην αρχή της κοινωνικής επανάστασης και η δημιουργία του αντισχολείου στην προοπτική της γενικευμένης λαϊκής αυτοδιεύθυνσης". Επισημάνθηκε δε, πως «20.000 κόσμου που είναι στους δρόμους, ξέρουν τι κάνουν».
Είναι σίγουρο πως ξέρουν ? Είναι σίγουρο πως έχουν διαβάσει το σχέδιο νόμου, έχουν διαμορφώσει άποψη και διαδηλώνουν για αυτήν ?
Αν και είναι δυνατή η εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων, δεν θα επιχειρήσω τώρα συνολική αποτίμηση της κατάστασης. Το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα και θα επανέλθει στο προσκήνιο, με το ζωηρό ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε., το προσεχές φθινόπωρο.
Το Υπουργείο παρουσίασε το σχέδιο νόμου (μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ) και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να τοποθετηθούν επ’ αυτού.
Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως κινείται σε θετική κατεύθυνση, χρειάζονται ωστόσο να γίνουν περισσότερα.
Θα αναφερθώ σε 3 βασικά σημεία, για τα οποία υπήρχαν πολλές αντιδράσεις, ενδεχόμενα και από ανθρώπους που δεν το έχουν διαβάσει.
Θέμα 1. Ανώτατη διάρκεια φοίτησης
Α) Τίθεται ανώτατη διάρκεια φοίτησης στις προπτυχιακές σπουδές που ορίζεται ως ο ελάχιστος αριθμός εξαμήνων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου προσαυξανόμενος κατά 50%. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις είναι δυνατή, η παράταση κατά δύο το πολύ εξάμηνα.
Β) Ο φοιτητής έχει το δικαίωμα να διακόψει τις σπουδές του για όσα εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, επιθυμεί, τα οποία δεν θα προσμετρώνται στην ανώτατη διάρκεια φοίτησης.
Γ) Οι εν ενεργεία φοιτητές που δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη τα χρόνια της σχολής, θα έχουν 5 χρόνια επιπλέον αυτών, ενώ όσοι τα έχουν συμπληρώσει, έχουν 5 ακόμη χρόνια από την έναρξη ισχύος του νόμου.
Δεν αιφνιδιάζονται οι εν ενεργεία φοιτητές, αφού ο χρόνος που τους δίνεται είναι αρκετός.
Οι νέοι θα γνωρίζουν εκ των προτέρων το όριο και θα πρέπει υπεύθυνα να ασκήσουν, αν κρίνουν απαραίτητο, το δικαίωμα της διακοπής.
Θέμα 2. Άσυλο
Α) Το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του Α.Ε.Ι. Δεν επιτρέπεται η επέμβαση δημόσιας δύναμης στους παραπάνω χώρους χωρίς προηγούμενη πρόσκληση ή άδεια του αρμόδιου οργάνου του ιδρύματος και μόνο με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής.
Β) Αρμόδιο όργανο είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο ή η Διοικούσα Επιτροπή του ιδρύματος με δικαίωμα ψήφου όλων των μελών τους. Συνέρχεται άμεσα, αυτεπάγγελτα ή μετά από καταγγελία και αποφασίζει κατά πλειοψηφία.
Δεν αίρεται το άσυλο και ευνοείται η ταχύτερη συνεδρία του αρμόδιου οργάνου, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών.
Θέμα 3. Προαπαιτούμενα
Δεν επιτρέπεται η επιλογή και εξέταση υποχρεωτικών μαθημάτων ανωτέρων εξαμήνων αν δεν έχουν εξεταστεί επιτυχώς υποχρεωτικά μαθήματα κατωτέρων εξαμήνων, η γνώση των οποίων σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος είναι επιστημονικά απαραίτητη.
Η παρακολούθηση κάποιων μαθημάτων, ειδικά όταν διαχωρίζεται η ύλη σε Ι, ΙΙ κλπ., είναι πράγματι δύσκολη ή και αδύνατη. Σε άλλες όμως περιπτώσεις, η κατανόηση ενός μαθήματος δεν προϋποθέτει απαραίτητα την επιτυχή εξέταση σε άλλο, προηγούμενου εξαμήνου.
Είναι ένα θέμα σοβαρό, που θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν με ιδιαίτερη προσοχή, οι Γ.Σ. των τμημάτων.

Κατά τα λοιπά, γίνεται λόγος για την εκλογή και εξέλιξη των μελών Δ.Ε.Π., προβλέπεται δε η πραγματοποίηση δοκιμαστικού μαθήματος από τον υποψήφιο και αξιολόγησή του από τους φοιτητές.
Στο θέμα αυτό δεν θα αναφερθώ περισσότερο, μιας και δεν βλέπω ριζοσπαστικές αλλαγές που να δικαιολογούν την αντίδραση των μελών Δ.Ε.Π.
Δεν αλλάζει επίσης η διανομή δωρεάν συγγραμμάτων.

Πέραν του νομοσχεδίου, θέλω να σημειώσω και τα παρακάτω :
Θέμα 1. Αξιολόγηση των ελληνικών δημόσιων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων
Η επιμονή μας να μην αποδεχόμαστε την αξιολόγηση, οδηγεί στην υποβάθμιση των πτυχίων, γεγονός που αναδεικνύεται από την μειωμένη αναγνώριση που απολαμβάνουν στο εξωτερικό.
Η σχολή μας, μετά από 5 χρόνια σπουδών δίνει «Δίπλωμα», το οποίο όμως δεν αντιστοιχεί διεθνώς σε «Master». Αναγνωρίζεται σαν «Bachelor», την ίδια στιγμή που σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, απονέμεται μετά από 3 χρόνια σπουδών.
Θέμα 2. Χρηματοδότηση και εμπλουτισμός των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών
Θέμα 3. Δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων
Αποδεχόμαστε τη λειτουργία πληθώρας ιδιωτικών «ελευθέρων κέντρων σπουδών» που απονείμουν τίτλο από πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Αποδεχόμαστε τη φυγή υποψήφιων σπουδαστών και την εγγραφή τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Αποδεχόμαστε τη λειτουργία δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (κύρια Α.Τ.Ε.Ι.) αμφίβολης αυτοτελούς υπόστασης.
Και
Αντιδρούμε αρνητικά σε κάθε πρόταση ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημιακών σχολών.
Τι να πει κανείς ?
Το ζήτημα της Παιδείας είναι πάρα πολύ κρίσιμο, όπως ανέφερα και παραπάνω. Χρειάζεται υπευθυνότητα, τόλμη και αποφασιστικότητα για να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Η βούληση έχει εκφραστεί δημόσια από την κυβέρνηση, τα κόμματα και εκπαιδευτικούς φορείς. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει πώς συμπεριφερόμαστε σε πραγματικό χρόνο.
Εκεί τα πράγματα είναι δυστυχώς απογοητευτικά.
Κλείνω αυτό το post, ακριβώς με μια τέτοια (θλιβερή αν επαληθευτεί) απογοητευτική προοπτική.
Η Υπουργός Παιδείας έχει αποφασίσει (εξαιρετικά ορθά) να μην επιτρέπεται η εισαγωγή στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση σε υποψήφιους που δεν συγκέντρωσαν τη βαθμολογική «βάση».
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, διαπιστώθηκε (όχι για πρώτη φορά) πως 10 -15 χιλιάδες υποψήφιοι δεν έχουν πιάσει τη βάση.
Αγνοώντας επιδεικτικά την ουσία του προβλήματος, ότι
α) κάποιοι εμφανίστηκαν στις εξετάσεις ως «αλεξιπτωτιστές» και β) δεν είναι δυνατόν άπαντες να σπουδάζουν σε Α.Ε.Ι.,
φωνάζουν κάποιοι ότι κρίμα είναι τα παιδιά, θα κλείσουν τα Α.Τ.Ε.Ι. της επαρχίας, θα καταστραφούν τοπικές οικονομίες.
Τι ωραία αντιμετώπιση…
Να λύνουμε ένα πρόβλημα, δημιουργώντας άλλο.
Σπουδάζουν όλοι. Παίρνουν αναβολές λόγω σπουδών, ερημώνει ο στρατός. Κλείνουν στρατόπεδα και μονάδες. Πώς θα κρατήσουμε τον κόσμο στην επαρχία ? Ιδρύοντας σχολές !
Δήμαρχοι από 40 (!) και πλέον δήμους, που φιλοξενούν τμήματα ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ξεσηκώνονται και ζητούν να μην ισχύσει το όριο της βάσης !
Το Υπουργείο φέρεται να εξετάζει το θέμα. Για να μην χαθεί η ελπίδα να βελτιώσουμε κάτι στο χώρο της Παιδείας, θέλω να πιστεύω πως δεν θα υπαναχωρήσει της αρχικής θέσης του.

Κυριακή 2 Ιουλίου 2006

Internet Connection Speed Test

Αν και η ουσιαστικότερη μέτρηση της ταχύτητας μιας σύνδεσης γίνεται κάνοντας download ένα μεγάλο file από κάποιον ftp server, ωστόσο βρήκα τα παρακάτω speed tests, που κάνουν ένα σχετικά αξιόπιστο υπολογισμό.

http://www.speakeasy.net/speedtest/

http://www.bandwidthplace.com

Τρίτη 27 Ιουνίου 2006

Ελληνική Αλφάβητος

ΝΑ ΓΙΑΤΙ H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ:

"Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ- ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ, ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ) ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:

Αλ=Ο νοητός ήλιος

Φα-ος=Το φως

Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)

Τα=Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την

Γα=Γη (δωρικός τύπος)

Αμα=(επιρρ.) συγχρόνως

Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος

Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.

Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός

Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.

Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.

Ζή=προστακτική ρήματος ζω.

Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι

Θη=προστακτική ρήματος θέτω.

Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ.

Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο

παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά).

Δά=άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ,

Δήμητρα=Μητέρα γη).

Νύξ=νύκτα.

Ο=το οποί! ο, που

Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).

Κ.Ο.Κ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(;)

ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Τουλάχιστον εντυπωσιακό.

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2006

Στήσιμο σελίδας στο δίκτυο

Μιας και αρκετοί ασχολούμαστε με τα του δικτύου και για να εκμεταλλευτώ την εμπειρία σας, έχω ένα request: Περιγράψτε μου τα βήματα για να αποκτήσει κάποιος προσωπική σελίδα στο δίκτυο (με επιλογή όμως του domain π.χ. www.lalakas.gr). Δε θέλω θεωρητικά (αυτά τα ξέρω), αλλά στην πράξη τι κάνετε. Μερσί

Τρίτη 13 Ιουνίου 2006

Δικαίωση Μητσοτάκη για τη Μάγιο

Αποζημίωση 100.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση επιδίκασε με απόφασή του το Εφετείο στον επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, στην αντιδικία του με τον πρώην γραμματέα και υπουργό του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, που αφορούσε την υπόθεση της Μάγιο.
Ο κ. Λαλιώτης είχε καταφερθεί τότε κατά του κ. Μητσοτάκη αναφέροντας ότι δωροδοκήθηκε μέσω τραπεζικού λογαριασμού της λιβεριανής εταιρείας Μάγιο, προκειμένου να λειτουργήσει υπέρ της επιλογής της γερμανικής εταιρείας Χοχτιφ για την κατασκευή του νέου διεθνούς αεροδρομίου της Αθήνας.
Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, η απόφαση του εφετείου δείχνει ότι «τελεσιδίκως οι κατηγορίες ήταν ψευδείς και ο κ. Λαλιώτης τελούσε εν γνώση ότι ήταν αναληθή τα όσα ισχυριζόταν», προσθέτοντας ότι η αποζημίωση που του επιδικάστηκε θα διατεθεί για κοινωφελείς σκοπούς.
Με την ίδια απόφαση το Εφετείο Αθηνών δέχθηκε ότι σε δύο περιπτώσεις οι εκφράσεις, που χρησιμοποιήθηκαν από τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, προκειμένου να απαντήσει στις συκοφαντικές επιθέσεις του Κωνσταντίνου Λαλιώτη, υπερέβησαν το αναγκαίο μέτρο προστασίας του, και τον έκρινε ένοχο απλής εξίβρυσης, επιδικάζοντας στον κ. Λαλιώτη 22.000 ευρώ.

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2006

Ελληνοτουρκικές σχέσεις και διαφορές

Τα πρόσφατα γεγονότα, φέρνουν πάλι στο προσκήνιο, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις διαφορές που μας χωρίζουν, το όνειρο (θα μείνει άραγε έτσι ?) της κοινής ευρωπαϊκής μας πορείας, την απειλή πολέμου ή όπως πιο εύηχα λέγεται, ενός θερμού επεισοδίου.
Η δική μας θέση, τουλάχιστον από το 1974 και μετά, φαίνεται σταθερή και δεδομένη. Επιδιώκουμε την ειρηνική συμβίωση, δεν θέλουμε τον πόλεμο.
Στηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, παρά το δυσμενές για μια τέτοια εξέλιξη κλίμα σε αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν κάνουμε χρήση του δικαιώματος που πηγάζει από τη Διεθνή Σύμβαση για τα θαλάσσια χωρικά ύδατα (Διάσκεψη της Γενεύης για το Δίκαιο της Θάλασσας - 1960), μεταφέροντας τα σύνορα μας από τα 6 στα 12 ν.μ., καθώς αυτό αποτελεί αιτία πολέμου για την Τουρκία.
Συμμετέχουμε σε διμερείς διαβουλεύσεις και συμφωνούμε στην υιοθέτηση της πολιτικής του "μη πολέμου" (Νταβός 1988).
Αποδεχόμαστε και συνυπογράφουμε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (Μνημόνια Βουλιαγμένης και Κωνσταντινούπολης 1988).
Δεχόμαστε να αποχωρήσουμε από περιοχές (βλ. Ίμια) που θεωρούμε μεν πως βρίσκονται εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, αλλά κρίνουμε πως δεν αξίζει τον κόπο να κάνουμε πόλεμο για κάποιες ξερές βραχονησίδες.
Με δεδομένο το τουρκικό ενδιαφέρον για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης (πόσο σίγουροι είμαστε πως δεν μας περιμένει θέμα τουρκικής μειονότητας ?), αντιμετωπίζουμε τους κατοίκους αυτής της περιοχής, ως πολίτες, που εκτός του ότι είναι, αισθάνονται και Έλληνες, γυρνώντας έτσι σελίδα και ελπίζοντας σε μια νέα αρμονική συμβίωση των δύο λαών. Μπορεί και να προχωράμε μόνοι μας, όταν η Τουρκία αρνείται ανθρώπινα δικαιώματα σε μεγάλες πληθυσμιακά οντότητες εντός των συνόρων της, αλλά αυτό δεν μας πτοεί ιδιαίτερα.
Σήμερα, μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, προτείνει σε άρθρο του, την παραπομπή όλων των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Χωρίς να αναφέρομαι στην ουσία αυτή καθ' αυτή, της πρότασης αυτής (δεν θα αποφύγω να πάρω θέση), αναρωτιέμαι τι άλλο μπορεί να υποδηλώνει.
Αποτελεί "κομψή" ομολογία αποτυχίας ή αδυναμίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, να χειριστούν διαφορετικά το θέμα ?
Έρχεται τώρα, μήπως και προλάβει κάτι χειρότερο που ίσως αρχίζει να διαγράφεται στον ορίζοντα ?
Ποιος ξέρει...
Ας πάμε πάλι στα γεγονότα.
Τον Ιανουάριο του 1975, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής τολμά. Προτείνει στον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ, να παραπεμφθεί από κοινού, το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατόπιν βέβαια υπογραφής σχετικού συνυποσχετικού.
Ακολουθούν διπλωματικές επαφές και τον Μάιο του 1975, συναντιούνται στις Βρυξέλλες, οι δύο Πρωθυπουργοί, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ.Η ελπίδα ότι κάτι αλλάζει στις σχέσεις των δύο χωρών, ζωηρεύει, καθώς συμφωνούν να προσφύγουν από κοινού στη Χάγη και να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στη σύνταξη και υπογραφή του συνυποσχετικού.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η Τουρκία αλλάζει γνώμη και δηλώνει πως δεν συζητά για το συνυποσχετικό, "δέχεται" όμως να μιλήσει για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Οι ελπίδες διαψεύστηκαν.
Ιούνιος 2006, και στο δια ταύτα...
Η ελληνική διπλωματία οφείλει να προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε δυνατό τρόπο να αναδεικνύει και να προβάλλει τις θέσεις μας σε όλα τα επίπεδα της Διεθνούς Πολιτικής Σκηνής.
Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας δεν έχει ακόμα κριθεί οριστικά, ωστόσο τα χρονικά περιθώρια αρχίζουν και πιέζουν. Πρέπει απαραίτητα να έχουμε έτοιμο, σχέδιο ενεργειών για την μία ή την άλλη περίπτωση.
Αν η Τουρκία "πάρει" ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, επιμένουμε στην υλοποίηση των ήδη προαπαιτούμενων και επιπλέον ζητάμε την επίσημη άρση της απειλής πολέμου, με απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης.
Αποφασίζουμε για ενιαία όρια εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα και στον αέρα, στα 6, 10 ή 12 ν.μ., βάζοντας τέλος στο καθεστώς σύγχυσης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η διευθέτηση του θέματος της υφαλοκρηπίδας εξετάζεται στα πλαίσια της κοινής ευρωπαϊκής πορείας, σε σχετικές επιτροπές και όργανα της Ε.Ε.
Στο "δύσκολο" ενδεχόμενο της απόρριψης της Τουρκίας, είναι ίσως μοιραίο, αλλά συνάμα γενναίο, να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο.
Επιδιώκουμε συνομιλίες για τη σύνταξη συνυποσχετικού για την οριστική διευθέτηση των μεταξύ μας διαφορών. Οι συνομιλίες αφορούν την υφαλοκρηπίδα και την οριοθέτησή της.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε εκ προοιμίου, θέματα όπως συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, "γκρίζες ζώνες" κλπ., ούτε φυσικά την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάνης ή της Σύμβασης της Γενεύης.
Η οριστική διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας, σε συνδυασμό με τον ορισμό κοινών ορίων εθνικής κυριαρχίας σε θάλασσα και αέρα, βάζουν σε τάξη τα προβλήματα και ηρεμούν το Αιγαίο.
Δεν πρέπει ωστόσο να μας διαφεύγει ούτε στιγμή πως πρόκειται για μια λύση με κόστος. Το Διεθνές Δικαστήριο, είναι πολύ πιθανό να μη μας δικαιώσει στο σύνολο των θέσεων και προσδοκιών μας. Οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ελπίζοντας το αντίστοιχο για τους Τούρκους.
Στα παραπάνω, προσθέτω δύο ακόμα στοιχεία.
α. Η πολιτική είναι ως γνωστό η τέχνη του εφικτού και β. Ολόκληρος αυτός ο κόσμος διέπεται από την αρχή της σχετικότητας.
Έτσι είναι ίσως μάταιο το κυνήγι της απόλυτης δικαίωσης (μιλώντας πάντα για ειρηνική διευθέτηση).
Οφείλουμε να ξεφύγουμε από την αδράνεια, καθώς η ώρα των αποφάσεων δεν αργεί να έρθει.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε κάποια τηλεοπτική μίνι συνέντευξη του, ένας απόστρατος αξιωματικός, η παραβίαση των εθνικών ορίων κυριαρχίας έχει και τα όρια της. Γίνεται παραβίαση μία φορά, δύο, τρεις, πέντε, δέκα, κάποια στιγμή κάτι κάνεις.
Όταν για 25 -30 χρόνια, οι παραβιάσεις συνεχίζονται ανελλιπώς, ο όρος "παραβίαση εθνικής κυριαρχίας" χάνει πια το νόημά του.
Δημιουργείται δεδομένο καθεστώς στην περιοχή, που δύσκολα ανατρέπεται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Οδηγούμαστε σε αδιέξοδη πολιτική που αφήνει σοβαρά περιθώρια για να συμβεί τελικά αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε, ένας πόλεμος.

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2006

Αποτελέσματα Εκλογών ΠΣΔΜΗ 7/5/06

Μόλις μου έστειλαν τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών της 7/5/06 για το ΔΣ του ΠΣΔΜΗ.
Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, ψήφισαν 4298 συνάδελφοι και τα έγκυρα ήταν 4205. Αναλυτικά λοιπόν έχουμε:

1. ΔΚΜ 995 (23,66%) κ 3 έδρες
2. ΠΑΣΚ ΜΗΧ/ΚΩΝ 629 (14,92%) κ 2 έδρες
3. ΔΚΜ-ΔΑΠ 613 (14,58%) κ 2 έδρες
4. ΠΑΣΚ 536 (12,75%) κ 1 έδρα
5. ΑΚΜΗΗΝ 338 (8,04%) κ 1 έδρα
6. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ 334 (7,94%) κ 1 έδρα
7. ΑΑΣΥΜΗ 233 (5.54%) κ 1 έδρα
8. ΔΗΚΙΜΗ 229 (5,45%)
9. Protopori@ 184 (4.38%)
10. ΑΠΜ 114 (2,71%)

Όσον αφορά στην δική μου μάχη για την εκλογή, δυστυχώς αυτή δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Παρόλο που έλαβα 239 σταυρούς κατέλαβα την 5η θέση και δεν κατάφερα να εκλεγώ στο ΔΣ για μόλις 10 σταυρούς!!!
Αναλυτικά η σταυροδοσία της ΔΚΜ έχει ως εξής (αναφέρω μόνο τους 5 πρώτους):

1. ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (Αθήνα) 623
2. ΑΡΓΥΡΙΟΥ (Σέρρες) 334
3. ΤΑΡΗΣ (Αθήνα) 249
4. ΜΠΡΙΛΑΚΗΣ (Αθήνα) 241
5. ΛΑΜΠΑΔΙΤΗΣ (Καβάλα) 239

Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι ασχολήθηκαν και με ψήφισαν ή με βοήθησαν στην δύσκολη αυτή μάχη!
Και πάλι ευχαριστώ,

Δημήτρης Β. Λαμπαδίτης

Πώς ο Έλληνας έχει ...ωά όταν είναι αντιπολίτευση...

Με αφορμή τόσο την απόδραση με το ελικόπτερο όσο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια...

Για πόσο μαλάκες μας περνάνε???

Όταν ξέρεις ότι δεν αποφασίζεις εσύ, είσαι ο γαμών και δέρνων.
Όταν έχεις το αγγούρι στο λωκό κάνεις μωκό (ποιητική αδεία να κάνω και ρίμα)

Τελικά μήπως οι πολιτικοί μας προτιμάνε να μην είναι κυβέρνηση?????

Υ.Γ. Ρε Λάμπα τι έκανες εκλογές??