Παρασκευή 5 Μαΐου 2006

Μουσουλμάνα Υποψήφια Υπερνομάρχης

Όλοι οι Καβαλιώτες και οι Καβαλιώτισσες θα πρέπει να αισθανόμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι και χαρούμενοι, όταν το ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) προτείνει για Υπερνομάρχη στην Περιφέρεια μας, μουσουλμάνα υπήκοο.
Συμφωνούμε όλοι φαντάζομαι πως όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες υπήκοοι, έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Όμως,
Διερχόμαστε άλλη μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η σοβαρότητα του θέματος, φαίνεται και από το γεγονός, ότι ο Πρωθυπουργός, ενώ έχει δεχτεί σχετική πρόσκληση, αναβάλλει συνεχώς από τον περασμένο Νοέμβριο, την επίσημη επίσκεψη του στην Άγκυρα.
Η Τουρκία μέχρι τέλος του χρόνου, έχει να καλύψει μία σειρά από προϋποθέσεις, αν επιθυμεί την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προς το παρόν κινείται σε εντελώς άλλη κατεύθυνση, δημιουργώντας μεταξύ άλλων, προβλήματα στη χριστιανική μειονότητα και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Ελλάδα από την άλλη, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην παραχώρηση άδειας ανέγερσης μουσουλμανικών τεμενών, για να μην θίγονται τα δικαιώματα της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας.
Σωστά.
Δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω, αλλά μπροστά.
Δεν πρέπει να μας παρασύρει η Τουρκία στον οπισθοδρομικό κλασικό τρόπο αντιμετώπισης των εσωτερικών προβλημάτων, με την ανακάλυψη εχθρών στο εξωτερικό.
Όμως,
Μήπως προχωράμε πολύ γρήγορα και μάλιστα μόνοι μας ?
Πόσο απαραίτητη είναι μια μουσουλμανική υποψηφιότητα, σε μια Περιφέρεια που η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χριστιανοί ?
Ιδιαίτερα δε, όταν η υποψηφιότητα δεν είναι αποτέλεσμα εσωτερικών εκλογικών διαδικασιών στις τοπικές οργανώσεις, αλλά απευθείας διορισμού από την ηγεσία του κόμματος.
Ας μην γελιόμαστε.
Είναι μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία, που ήταν δεδομένο πως θα ξεφύγει και θα συζητηθεί πολύ πέρα από τα όρια της Περιφέρειας μας.
Την Ιστορία τη γράφουμε εμείς, με τις πράξεις και τις επιλογές μας.

7 σχόλια:

Stathis είπε...

Κάνεις το εξής λάθος: Συγχέεις την πολιτική με τη θρησκεία. Γι αυτό γράφεις:
"Πόσο χρήσιμη είναι μια μουσουλμανική υποψηφιότητα, σε μια Περιφέρεια που η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χριστιανοί ?"

Οι εκλογές είναι για νομάρχη , όχι για μητροπολίτη.

Apostolos Pavlidis είπε...

Απομονώνεις και σχολιάζεις μια μόνο φράση – ερώτηση.
Στο κείμενο, είναι σαφής η θέση μου για το εκλέγειν και εκλέγεσθαι, όπως ξεκάθαρη είναι η σύνδεση του θέματος, με την ατζέντα διαπραγματεύσεων Ελλάδας – Τουρκίας.
Αν κρίναμε απόλυτα την υποψηφιότητα αυτή, απομονωμένη από τα υπόλοιπα διμερή θέματα και το διπλωματικό ιστορικό της περιοχής, είναι χωρίς καμία αμφιβολία εντελώς φυσιολογική, αφού μιλάμε για Ελληνίδα υπήκοο, και κάθε επιπλέον σχόλιο περιττεύει.
Όμως,
Η χρησιμότητα αυτής της κίνησης (διορισμού της, ως επικεφαλής του συνδυασμού), όπως σχεδόν καθετί σε αυτόν τον κόσμο, διέπεται από τη θεωρία της σχετικότητας.
Ακόμα και αν κάποιοι από μας θέλουν να εθελοτυφλούν, ισχυριζόμενοι πως οφείλουμε σαν δημοκρατική χώρα να μην παρεμβαίνουμε σε τέτοιες διαδικασίες, το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Ανατρέχοντας στην πρόσφατη ιστορία, το 1989-90, αντίστοιχες κινήσεις στις κοινοβουλευτικές εκλογές, έφεραν με το αποτέλεσμα τους, σε δύσκολη θέση το ελληνικό κοινοβούλιο. Ακολούθησε παρέμβαση με νόμο του κράτους, για τη «διόρθωση» εκ των υστέρων του προβλήματος. Νόμος που ισχύει μέχρι και σήμερα και προβλέπει υποχρεωτικά εκλογικούς συνδυασμούς σε όλες τις περιφέρειες και ποσοστό τουλάχιστον 3% στην επικράτεια, για την εκλογή βουλευτή.
Ακόμα και αν κάποιοι από μας, δεν θέλουν να βλέπουν ενδεχόμενη σύνδεση των Ελλήνων μουσουλμάνων με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, έρχεται ο ίδιος ο Τούρκος Πρωθυπουργός, με σχετικές δηλώσεις του, για να την υπογραμμίσει με κάθε επίσημο τρόπο. Αν δεν υπάρχει σύνδεση, ποιος ο λόγος να παρεμβαίνει, αφού μιλάμε για Έλληνες και όχι Τούρκους υπηκόους και επιπλέον δεν συγχέουμε πολιτική και θρησκεία ?
Όταν λοιπόν η Τουρκία βάζει στην ατζέντα, το θέμα των θρησκευτικών ελευθεριών, την ίδια στιγμή μάλιστα που η ίδια τις στερεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, είναι σαφές πως θέλει να τις διαπραγματευτεί.
Εμείς θα πρέπει να σφυρίζουμε αδιάφορα, παραχωρώντας αυτά που για μας είναι αυτονόητα, αλλά για εκείνους δυστυχώς είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης?
Όσες φορές στο παρελθόν αγνοήσαμε τη σημασία κινήσεων τακτικής από την Τουρκική πλευρά, καταγράψαμε μικρές ή μεγάλες διπλωματικές ήττες.
Πιστεύω βαθιά στην καλλιέργεια διμερών καλών σχέσεων με τη γείτονα, μέσα από την ευρωπαϊκή προοπτική της, αρκεί αυτή να είναι επί του πρακτέου και όχι μόνο στα λόγια.

Samarita είπε...

Τόλη με τον τρόπο που έχεις αναπτύξει την επιχειρηματολογία σου, ουσιαστικά έχεις αναιρέσει τον τίτλο του θέματος. Αυτό που θα ήθελες να γράψεις δεν είναι "Μουσουλμάνα" αλλά "Τουρκάλα"...

Apostolos Pavlidis είπε...

Καθόλου μα καθόλου δεν θέλω να γράψω Τουρκάλα αντί για Μουσουλμάνα.
Δεν στρέφομαι προσωπικά εναντίον της συγκεκριμένης ή άλλου ομοθρήσκου της.
Αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία ίσως αξιοποιήσει τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Όσοι δεν βλέπετε το πρόβλημα, προφανώς δεν έχετε ενημέρωση.
Δεν έχετε ζήσει στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, δεν έχετε μιλήσει με ανθρώπους που κατοικούν εκεί.
Δεν έχετε συζητήσει με Τούρκους ευρωπαϊστές προοδευτικούς ανθρώπους, να ακούσετε από τους ίδιους πώς παίζει το εκεί κατεστημένο με αυτές τις υποθέσεις.
Αγνοείτε προφανώς ότι στη συνάντηση πριν λίγες μέρες των δύο Πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας, ο Ερντογάν ζήτησε περισσότερες αρμοδιότητες για το Γενικό Προξενείο της Κομοτηνής,σε ό,τι αφορά την εκλογή των μουφτήδων.
Ποιός μπλέκει λοιπόν τη θρησκεία με την πολιτική ?
Παράλληλα εμφανιζόμενος ως προστάστης των μουσουλμάνων, ζήτησε την κατασκευή τεμενών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού.
Αγνοείτε επίσης, ότι η Τουρκική εφημερίδα (μου διαφεύγει το όνομα της) που υποστηρίζει το κόμμα του Ερντογάν, πανηγυρίζει και κάνει λόγο για Τουρκάλα υποψήφια.
Δεν έχω πρόβλημα με τους Έλληνες μουσουλμάνους, ούτε τους διαχωρίζω.
Μετά από όσα έχω εξηγήσει, όποιος δεν το έχει καταλάβει, περαστικά του.
Η κυρία υποψήφια υπερνομάρχης, μπορεί να είναι θαυμάσιος άνθρωπος και να μην έχει σκοπό να δημιουργήσει προβλήματα στην ελληνική πολιτική, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για την Τουρκική Διπλωματία.

Samarita είπε...

Τόλη μπορεί να δεχτώ ότι δεν ξέρω εγώ τουλάχιστον την κατάσταση από κοντά, αλλά μην προτρέχεις και θεωρείς ότι δεν ενημερωνόμαστε και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

(Παρεπιπτόντως τα άρθρα που δε ξέρεις που γράφτηκαν είναι στη Μιλιέτ και τη Ραντικάλ...)

Με το συγκεκριμένο θέμα εγώ ένα λάθος βρίσκω: Την υπερβολική του δημοσιότητα...

Αν ο Γιωργάκης την όριζε και κανείς δε σχολίαζε τίποτα, δε θα γινόταν όλο αυτό το τουρλουμπούκι και προφανώς δε θα ασχολιόντουσαν και οι Τούρκοι. Ιδίως από τη στιγμή που οι υπάρχουσες ισορροπίες προβλέπουν ότι δε θα βγει η γυναίκα...(Κάνω λάθος?)

Τι έγινε αντί για αυτό? Βγήκε ο κάθε Ελληνάρας και άρχισε τα κουλά του (Καλαντζής, Παπαθεμελής, "Άγιος" Θεσσαλονίκης κτλ κτλ). Και να σου τα παράθυρα και να σου κι οι πρόξενοι κτλ κτλ

Όταν λοιπόν πολιτικοί και δεσποτάδες νοιάζονται μόνο και μόνο να ικανοποιήσουν τη στενή εκλογική τους περιφέρεια, οι Τούρκοι θα έπρεπε να είναι πολύ μ@λ@κές για να μη το εκμεταλλευτούν....

Λίγο μυαλό. Ήμαρτον!

Apostolos Pavlidis είπε...

Δεν είναι τόσο εύκολο τελικά μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψει κανείς μια κατάσταση, αναφερόμενος στις παραμέτρους που τη συνιστούν.
Ο τίτλος του post μπορεί να παρασέρνει σε διάφορες σκέψεις, αλλά ο στόχος μου δεν είναι να εστιάσω στην ύποψήφια, αυτή καθ'αυτή.
Παίρνω απλά αφορμή από αυτήν, για να αναφερθώ κύρια στις κινήσεις τακτικής της τουρκικής διπλωματίας.
Τακτική πάγια και διαχρονική, που μόνο επιπόλαιη δεν είναι.
Γεγονότα ασήμαντα τη στιγμή που διαδραματίζονται, αξιοποιούνται μετά από καιρό.
Μην κοιτάμε που εδώ στην Ελλάδα, με τον ωχαδερφισμό μας, ανάμεσα σε φραπέδες, μιλάμε για τα υπόλοιπα κράτη με μειωτικά σχόλια, θεωρώντας εαυτούς Γενικούς Γαμάω, επειδή απλά είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων.
Θέλει υπομονή, θέληση και συστηματική δουλειά, η προώθηση των εθνικών μας θεμάτων, αφού συμφωνούμε βέβαια όλοι ότι λύση δεν δίνει ο πόλεμος.
Η διπλωματία αν δεν βλέπει μπροστά, αν δεν προσπαθεί να προβλέψει εξελίξεις, δεν έχει καμία σοβαρή προοπτική.
Η ιστορία θα δείξει αν όλα αυτά είναι απλά υπερβολικά.

Samarita είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σου post. Η διπλωματία θέλει σχεδιασμό, υπομονή και ικανούς εκφραστές.

Η ένσταση μου εμένα είναι ότι στην Ελλάδα διπλωματία θέλουν να κάνουν 10000000 Έλληνες, με τα αποτελέσματα που βλέπουμε...