Περιμέναμε τόσο καιρό με ανυπομονησία τη Ν.Δ. να ξεφύγει από την ανασφάλεια και τη φοβικότητα και να αποφασίσει ποίοι θα πλαισιώσουν σαν υποψήφιοι τον πρόεδρο στον αγώνα για την αυτοδυναμία και τη μάχη του δύσκολου σταυρού.
Μετά από παλινωδίες και σβήσε γράψε ήρθε η ώρα της πολιτικής άνοιξης.
Συμπέρασμα βγήκε , το κόμμα εκσυγχρονίστηκε.
Σε κάθε νομό κουμάντο κάνουν αυτοί που ξέρουν να πληγώνουν να διχάζουν να πολεμούν και να λασπολογούν.Η επιβράβευση για τους διασπάστες ήρθε θα μου πεις πες μου τον πρόεδρό σου να σου πω ποιος είσαι...Φυσικά ευτυχώς υπάρχουν στους επιλεγέντες αξιόλογα άτομα ικανά και μαχητές της παράταξης.
Με τα πολύ λίγα που ξέρω όταν θέλεις να κερδίσεις εκλογές κλείνεις μέτωπα δεν ανοίγεις καινούρια ιδίως όταν κοντεύεις να χάσεις και τους πιο σταθερούς σου ψηφοφόρους που δεν συγχωρούν ,έτσι έχουν μάθει οι νεοδημοκράτες ,τις τούμπες και τις ανύπαρκτες δικαιολογίες για τα 2 χρόνια αντιμνημόνιο και καταγγελία του και έπειτα το σερβίρισμά του σαν ευκαιρία και μονόδρομο.
Από ώριμη σαραντάρα και σαρανταπεντάρα (παλαιά ποσοστά του κόμματος) πήγαμε στην ανοιξιάτικη ηλικία των 18 χωρίς την αθωότητα την δυναμική και τα προτερήματά της.
Και σαν σωστοί σινεφίλ με τη καλλιτεχνική φλέβα (συγγραφική , περί ερωτικών ασμάτων και αοιδών) του προέδρου γνωστή τοις πάσι θα ζήσουμε αύριο το κλείσιμο της τριλογίας Ζάππειο σαν το πολύ σκληρός για να πεθάνει , ο άρχοντας των δαχτυλιδιών , american pie και τέλος με τον Αντώνη να λέει αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά....
Ξέρεις τα γαλάζια παιδιά...
