Με αφορμή το χθεσινό περιστατικό, οι δηλώσεις είναι πολλές, οι αναλύσεις περισσότερες.
Δεν θα τις σχολιάσω, καθώς η πληροφόρηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ελεγχόμενη και περιορισμένη, οπότε ο κίνδυνος εσφαλμένων συμπερασμάτων μεγάλος.
Θέλω μόνο να σημειώσω το αυτονόητο, ότι άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.
Είναι άλλο πράγμα να λέμε, επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ., όπως δικαιούμαστε και καταρρίπτουμε οτιδήποτε εισβάλει χωρίς άδεια, προκαλώντας πόλεμο και άλλο να το κάνουμε.
Με τα λόγια εκτονωνόμαστε, εκφράζουμε τις σκέψεις μας, επικοινωνούμε. Με τις πράξεις μας, γράφουμε ιστορία.
Θέλουμε όμως τον πόλεμο ?
Τα πράγματα είναι τόσο απλά.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία έχει αποφασίσει, να βαδίζει στο δρόμο της διπλωματικής επίλυσης των όποιων εθνικών προβλημάτων.
Οι κινήσεις, κάποιες φορές είναι ψύχραιμες και σοβαρές, στοχεύοντας σε ευνοϊκές μελλοντικές προοπτικές.
Άλλες πάλι φορές, είναι βιαστικές και επιπόλαιες, ρυθμίζουν ένα πρόβλημα όπως όπως για να "κλείσει" και το βρίσκουν διογκωμένο στο μέλλον.
Η ηγεσία, χωρίς να είναι άμοιρη ευθυνών, έχει αφουγκρασθεί τις αδυναμίες, τα θέλω και τα πιστεύω της ελληνικής κοινωνίας και συμπεριφέρεται ανάλογα.
Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μας, έχουν βιώσει πολέμους, μας έχουν διηγηθεί τις άσχημες στιγμές που έχουν περάσει. Εχουμε αναπτύξει έτσι αρνητικά ανακλαστικά σε κάθε πιθανότητα πολέμου.
Παράλληλα, μέσα σ'ένα κλίμα γενικότερης αδιαφορίας για τους πολλούς και εστίασης στο προσωπικό συμφέρον, δεν θα έμενε ανεπηρέαστος και ο στρατός (μόνιμοι, υπηρετούντες και έφεδροι).
Όσοι έχουμε υπηρετήσει στο στρατό, έχουμε δει τι γίνεται. Οι περισσότεροι ενδιαφέρομαστε να περάσουμε καλά, να αποφύγουμε ώρες εκπαίδευσης, παραμονή σε συνοριακές μονάδες κλπ
Άλλοι πάλι εξαντλούν κάθε μέσο, ώστε να πάρουν είτε αναβολή, είτε απολυτήριο χωρίς να υπηρετήσουν.
Η απόφαση λοιπόν φαίνεται δεδομένη. Δεν θέλουμε πόλεμο.
Δεν πρέπει ωστόσο να δείχνουμε ότι τον φοβόμαστε. Το εξαιρετικά δύσκολο αυτό έργο, αναλαμβάνουν στρατιωτικοί σαν τον Έλληνα πιλότο του F-16, γνωστοί και σαν ήρωες.
Κατά τα λοιπά, εξαντλούμε τα διπλωματικά μέσα και αν χρειαστεί «κάνουμε γαργάρα» ενδεχόμενες αδικίες, παραβιάσεις, παρενοχλήσεις σε βάρος εθνικών μας ζητημάτων.
Ελπίζω το όραμα της ειρηνικής Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο πιστεύουμε, να ευδοκιμήσει.
Διαφορετικά, η ελπίδα εξαντλείται στο ότι, ευτυχώς, οι Έλληνες όταν δεχόμαστε κατάλληλα ισχυρό ερέθισμα, ξυπνά η εθνική μας συνείδηση και ενωμένοι κάνουμε θαύματα.
6 σχόλια:
Άρθρο Χελάκη...
Στη μνήμη του πιλότου Κωνσταντίνου Ηλιάκη. Μνήμη ιερή και σεβαστή. Ο Έλληνας αξιωματικός έπεσε την ώρα του καθήκοντος. Τηλεοπτικά κανάλια και μερίδα του Τύπου πρόλαβαν να τον ανακηρύξουν ήρωα. Με όλο το θάρρος, πριν ο νεκρός γίνει ήρωας, ας ειπωθεί κάτι πιο απλό και τραγικό. Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης υπήρξε θύμα.
Στην πατρίδα μας έχουμε λιγότερη ανάγκη από ήρωες. Μας χρειάζονται άνθρωποι ζωντανοί και παραγωγικοί στις ειρηνικές ενασχολήσεις τους. Οχι ήρωες και, πολύ περισσότερο, όχι θύματα.
Το αεροσκάφος του Ηλιάκη σηκώθηκε για να αναχαιτίσει ένα τουρκικό «φωτογραφικό» αεροσκάφος και άλλα δύο μαχητικά που το συνόδευαν. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας μας πληροφόρησε ότι τα τουρκικά αεροπλάνα παραβίασαν -για μία ακόμα φορά- τον εθνικό εναέριο χώρο μας.
Τελεία και παύλα. Οπως ορίζουν οι κανονισμοί, ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης και οι συνάδελφοί του έπραξαν το καθήκον τους. Υστερα ήρθαν οι πολιτικάντηδες στα κανάλια, οι κατάρες στο «βαθύ κράτος» της Τουρκίας και οι βαριές κουβέντες εναντίον των συμμάχων, που και πάλι ένιψαν τας χείρας τους και θεώρησαν το θέμα ελληνοτουρκική διαφορά. Γιατί οι σύμμαχοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι μας πνίγει το δίκιο; Η παραπάνω ιστορία είναι διδακτική.
Ενώ τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στη θάλασσα εκτείνονται στα έξι μίλια, ο εθνικός εναέριος χώρος μας επεκτείνεται τέσσερα μίλια ακόμα και φτάνει στα δέκα. Πώς έγινε αυτό; Έγινε μονομερώς. Με απόφαση που πήρε η ελληνική κυβέρνηση το 1931 με Προεδρικό Διάταγμα.
Χωρίς να συνεννοηθούμε με κανέναν αποφασίσαμε και διατάξαμε ότι στον αέρα θα κυριαρχούμε ακόμα τέσσερα μίλια. Κανένας διεθνής οργανισμός, ούτε το ΝΑΤΟ, έχει επικυρώσει το... Προεδρικό Διάταγμα. Ο υπογράφων δεν ισχυρίζεται ότι κακώς έγινε η... επέκταση. Ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί αν η τότε απόφαση φαίνεται να προσκρούει στην κοινή λογική.
Μπορεί να φέρει στη μνήμη του τις πρόσφατες εμφανίσεις των «ελληναράδων» στα τηλεπαράθυρα για να διαπιστώσει ότι αυτή η απλή αλήθεια αποσιωπήθηκε. Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης χάθηκε γιατί υπερασπίστηκε αυτά τα τέσσερα μίλια. Τέσσερα μίλια που την «ελληνικότητά τους» δεν την παραδέχεται κανείς, πλην ημών των ιδίων. Μέσα στις φωνές για τους φιλοπόλεμους κι επεκτατικούς Τούρκους, τους τζάμπα παλικαρισμούς ορισμένων πολιτικάντηδων που είναι «έτοιμοι» να εκστρατεύσουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά και την επίδειξη σκληρού αντιαμερικανισμού από κάποιους άλλους, χάθηκε αυτή η μικρή λεπτομέρεια. Ύστερα ήρθαν πάλι τα κανάλια. Μας πληροφόρησαν ότι ο Τούρκος πιλότος αρνήθηκε να διασωθεί από το ελληνικό ελικόπτερο και μάλιστα τράβηξε το πιστόλι του.
Πολύ αργότερα πληροφορηθήκαμε από επίσημα χείλη ότι τον πιλότο τον περισυνέλλεξαν από ένα πλοίο με παναμέζικη σημαία, το οποίο έφτασε πρώτο στην περιοχή. Μάλιστα, ο Φιλιππινέζος πλοίαρχος δήλωσε ότι ο Τούρκος ουδέποτε τράβηξε το περίστροφό του και παρέδωσε μόλις του ζητήθηκε. Χαλάει κάπως η εικόνα του αιμοσταγούς Τούρκου, που άφησαν να φιλοτεχνηθεί τα κανάλια.
Με άλλα λόγια οι αιμοσταγείς κι αιμοδιψείς Τούρκοι πετούσαν σε χώρο εναέριο που μόνο εμείς θεωρούμε δικό μας. Στον χώρο αυτόν έχασε τη ζωή του ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης. Ο σεβασμός στη μνήμη του απαιτεί να πούμε την αλήθεια. Ο σεβασμός στη μνήμη του απαιτεί να μιλήσουμε δημόσια χωρίς ταμπού για την αλήθεια αυτή. Να ακούσουμε υπεύθυνα από τους μπαρουτοκαπνισμένους τηλετελάληδες πόσο πληρώνουμε ως φορολογούμενοι κάθε χρόνο -εβδομήντα χρόνια τώρα- την αλήθεια αυτή. Πόσες ζωές χάθηκαν ή κινδύνευσαν να χαθούν. Ποιοι επωφελούνται εν τέλει από την ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών. Ποιοι πωλούν αεροπλάνα, ποιοι αγοράζουν, με ποιες διαδικασίες, με πόσα λεφτά.
Ο σεβασμός στη μνήμη του Έλληνα πιλότου θα φανεί πιο καθαρά έτσι. Διαφορετικά είναι σαν να στέλνουμε τους επόμενους αεροπόρους στον θάνατο. Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης πριν από ήρωας υπήρξε θύμα. Για τον θάνατό του υπάρχουν εκτός από τον φυσικό και ηθικοί αυτουργοί. Η εφημερίδα αυτή θα συμπεριελάμβανε και τον εαυτό της στην ηθική αυτουργία, αν ξεχνούσε την αναφορά σε μια αλήθεια που δεν γράφεται συχνά και ακούγεται σπανιότερα. Σκοπός του σημειώματος δεν είναι να υποδείξει πρακτικούς τρόπους για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, που θα οδηγήσουν στην εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Ούτε νιώθει τη ανάγκη να προσθέσει κάμποσες αράδες στα εκατομμύρια που δικαίως έχουν γραφτεί για την επιθετικότητα των γερακιών της Άγκυρας. Γνωστά είναι όλα αυτά. Για τις γκρίζες ζώνες της πολιτικής του ελληνικού κράτους δεν θα πρέπει να αρχίσει κάποια στιγμή η κουβέντα;
Η Βουλή -ορθώς- ετοιμάζεται να ενισχύσει οικονομικά τη χήρα του αδικοχαμένου πιλότου. Διαβάσαμε ότι η οικογένειά του δέχεται παροτρύνσεις να κινηθεί δικαστικά εναντίον του τουρκικού κράτους, διεκδικώντας αποζημίωση. Τι θα γίνει άραγε αν κινηθεί δικαστικά κι εναντίον του ελληνικού κράτους; Γιατί πρέπει μια ανθρώπινη τραγωδία να την πασπαλίζουμε με «εθνική» ρητορική; Μήπως για να αποφύγουμε να τη συζητήσουμε επί της ουσίας;
Σκύβω με σεβασμό στη μνήμη του Έλληνα αεροπόρου. Τον προτιμούσα ζωντανό παρά ήρωα. Κι επειδή η εθνική μου κατήχηση τόσα χρόνια ορθώνεται εμπόδιο αξεπέραστο και δεν μπορώ να γράψω ότι δεν θέλω άλλους εθνικούς ήρωες, γράφω απλά ότι δεν θέλω άλλα θύματα.
Για την αποκατάσταση και μόνο της αλήθειας, όπως ακριβώς αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου, να σημειώσω απλά τα εξής :
1.Ναι, είναι γνωστή αυτή η ιδιαίτερη πρωτοτυπία της Ελλάδας, να επεκτείνει με Προεδρικό Διάταγμα τον εθνικό εναέριο στα 10 ν.μ., με τα εθνικά ύδατα στα 6 ν.μ.
Έγινε σε άλλες εποχές και εξυπηρετούσε σκοπιμότητες της εποχής. Η ελληνική κυβέρνηση όφειλε μεταγενέστερα να αποκαταστήσει αυτή την παρατυπία, που μας βάζει στη γωνία να απολογούμαστε. Δεν το έκανε.
Αυτήν την ανεπάρκεια θα πληρώνουμε, μέχρι να δούμε το θέμα σοβαρά.
Φαίνεται όμως πως πρόκειται για μια ακόμη σιωπηρή υποχώρηση, προκειμένου να μην ακολουθήσουμε τους Τούρκους σε παιχνίδια πολέμου. Οι Διεθνείς Συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι περισσότερες χώρες του κόσμου (όχι η Τουρκία) δίνει το δικαίωμα επέκτασης υδάτων και εναέριου χώρου στα 12 ν.μ.
Εμείς, χωρίς επίσημα να έχουμε παραιτηθεί, μένουμε στα 6 ν.μ. για τη θάλασσα και στα 10 ν.μ. στον αέρα.
Αυτοί είμαστε.
2. Η τραγική σύκρουση δεν έγινε στον ενδιάμεσο χώρο των 4 ν.μ.
Έγινε στα 21 ν.μ. και σε ύψος 27000 ft, σε χώρο ευθύνης FIR Αθηνών και σε αεροδιάδρομο που χρησιμοποιεί η Πολιτική Αεροπορία.
Τα τουρκικά αεροπλάνα ήταν οπλισμένα, απαράδεκτο για το ύψος και το χώρο που πετούσαν.
Οι Τούρκοι δυστυχώς δεν περιορίζονται μόνο στην αμφισβήτηση των 4 ν.μ.
Για μένα, όπως γράφω και στο κεντρικό post, ο Ηλιάκης και όλοι οι άλλοι, είναι Ήρωες.
Έχει δικαίωμα κάποιος να πιστεύει πως υπήρξε θύμα. Θύμα της αναποφασιστικότητας και αναβλητικότητας των ελληνικών κυβερνήσεων. Ίσως να είναι και έτσι.
Ωστόσο, μην τον υποτιμάμε. Ένα¨"θύμα" μπορεί να είναι μερικές φορές ανυποψίαστο, αδύναμο, να έχει άγνοια του κινδύνου.
Τα παραπάνω και άλλα περισσότερα είναι γνωστά στους στρατιωτικούς σαν τον Ηλιάκη, και παρά ταύτα δεν κάνουν πίσω, δεν αποφεύγουν το ρόλο του "θύματος".
Γι αυτό ακριβώς είναι Ήρωες.
Μεταφέρω...
Τι πραγματικά συνέβη νοτίως της Καρπάθου ?
Πώς κατερρίφθη ο ηρωικός πιλότος Κ. Ηλιάκης ?
Είναι απορίας άξιο γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αιφνιδιάζονται πάντα από την τουρκική προκλητικότητα όταν συμβαίνει ένα θερμό επεισόδιο, καθώς και η ελληνική υποχωρητικότητα στις τουρκικές απαιτήσεις όταν κλιμακώνεται η ένταση. Προκαλεί επίσης το θράσος τους να προσπαθούν κάθε φορά να μας πείσουν ότι η διαχείριση της κρίσεως εκ μέρους τους ήταν αυτή που απέτρεψε τα χειρότερα χωρίς η πατρίδα μας να έχει απολέσει το ελάχιστο των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Το ότι είναι όλοι τους «καραγκιόζηδες» κατά δήλωση του βουλευτή Κεφαλογιάννη δεν τους απαλλάσσει από τις ευθύνες τους απέναντι στο Έθνος.
Ας έρθουμε όμως στα πραγματικά δραματικά γεγονότα που συνέβησαν νοτίως της Καρπάθου και όχι στα διαστρεβλωμένα που παρουσιάζουν όλα τα ΜΜΕ κατόπιν εντολών. Την Τρίτη 23 Μαΐου το μεσημέρι απογειώνονται από τουρκικό αεροδρόμιο απέναντι από την Ρόδο δύο F-16 και ένα RF-4, παράλληλα μία τουρκική φρεγάτα πλέει στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Κρήτης. Τα ραντάρ της Κρήτης από την προηγούμενη μέρα έχουν εντοπίσει την μεταστάθμευση των τουρκικών πολεμικών στην βάση απέναντι από την Ρόδο, άρα γνώριζαν ότι οι Τούρκοι θα επιχειρούσαν έξοδο για την συνηθισμένη κατασκοπευτική τους δράση.
Τα τουρκικά μαχητικά κινούνται προς την Κρήτη και δύο ελληνικά F-16 απογειώνονται από την βάση των Χανίων. Όταν αποκτούν οπτική επαφή διαπιστώνουν ότι το ένα τουρκικό αεροσκάφος είναι αεροφωτογραφικό. Τα τρία τουρκικά πετούν σχεδόν παράλληλα και τα δύο ελληνικά έρχονται από πίσω. Ο σμηναγός Κ. Ηλιάκης μπαίνει ανάμεσα στο ένα τουρκικό F-16 και το RF-4 για να πάρει τα νούμερά του και να διαπιστώσει τα φωτογραφικά μηχανήματα και τα όπλα που φέρει. Το άλλο τουρκικό F-16 (σμηναγός Xαλί Iμπραήμ) αφήνει τον σχηματισμό και έρχεται πίσω από τον Έλληνα πιλότο Κ. Ηλιάκη, ενώ ο άλλος Έλληνας πιλότος έχοντας μείνει πιο πίσω, έρχεται πίσω από τον Τούρκο και τον εγκλωβίζει. Ο Τούρκος σμηναγός λέει στον Κ. Ηλιάκη να φύγει δίπλα από το RF-4 ενώ παράλληλα τον εγκλωβίζει. Ο Έλληνας πιλότος δεν φεύγει, ο Τούρκος μιλά συνθηματικά στους άλλους δύο Τούρκους πιλότους και εξαπολύει ένα πύραυλο, ενώ ταυτόχρονα τα τρία τουρκικά αεροσκάφη στρίβουν προς διάφορες κατευθύνσεις. Ο πύραυλος πλήττει το αεροσκάφος του Κ. Ηλιάκη το οποίο εκρήγνυται. Ο άλλος Έλληνας πιλότος εξαπολύει και αυτός ένα πύραυλο, αλλά λόγω του απότομου ελιγμού του Τούρκου τον βρίσκει στο φτερό και τον καταρρίπτει. Συνέβη λοιπόν αερομαχία και όχι «σύγκρουση ή ατύχημα» όπως προσπαθούν να μας πείσουν.
Ας δούμε τώρα και μερικά στοιχεία καθώς και πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, τα οποία σημειώνω δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κατ' αρχήν ο Αιγύπτιος πιλότος του πολιτικού αεροσκάφους δήλωσε ότι είδε δύο εκρήξεις (στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων την πρώτη μέρα, οι εφημερίδες την επομένη έγραψαν για μία έκρηξη). Αν όντως είχε γίνει σύγκρουση των δύο μαχητικών με ταχύτητες άνω των 500 μιλίων που πετούσαν θα έβλεπε μία έκρηξη και δεν θα είχε σωθεί κανείς.
Έπειτα ο Φιλιππινέζος καπετάνιος δήλωσε και αυτός ότι άκουσε και είδε πρώτα μία μεγάλη έκρηξη και μετά είδε και μία μικρότερη δεύτερη με λιγότερο καπνό (τηλεοπτικός σταθμός Αlpha). Ακριβώς, επειδή ο άλλος Έλληνας πιλότος τον βρήκε στο φτερό για αυτό είδε λιγότερο καπνό. Επίσης αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρόλαβε να ενεργοποιηθεί το αυτόματο σύστημα εκτίναξης του καθίσματος και να διασωθεί τελείως ανέπαφος. Ο Φιλιππινέζος καπετάνιος, ενώ είχε προορισμό τον Πειραιά, τελικά πήγε στη Μάλτα, γιατί;
Πως δικαιολογείται ο πανικός και το σοκ της ελληνικής κυβέρνησης αν όντως ήταν «σύγκρουση-ατύχημα»; Στην δεκαετία του 1990 είχαν πέσει δύο τουρκικά και ένα ελληνικό μαχητικό με νεκρούς πιλότους και από τις δύο πλευρές κατά την διάρκεια αναχαιτίσεων και εμπλοκών, όμως δεν ακολούθησε ούτε κλιμάκωση της κρίσης, ούτε θερμό επεισόδιο όπως στην τελευταία περίπτωση, ενώ οι ελληνοτουρκικές σχέσεις τότε δεν ήταν καθόλου «ειδυλλιακές» σε αντίθεση με την σημερινή συνεχώς καλλιεργούμενη «ελληνοτουρκική φιλία».
Γιατί βρέθηκαν στον αέρα περί τα 120 μαχητικά και από τις δύο πλευρές, πράγμα που δεν συνέβη στις προηγούμενες περιπτώσεις; Στην Κρήτη ενεργοποιήθηκαν οι S-300 κάτι που δεν μεταδόθηκε από πουθενά. Οι Τούρκοι έδειξαν διάθεση να τελειώσει γρήγορα αυτή η ένταση που δημιουργήθηκε ακριβώς επειδή γνώριζαν ότι από υπαιτιότητα του πιλότου τους ξεκίνησε και για αυτό και τα τουρκικά μέσα κράτησαν χαμηλούς τόνους μετά από υποδείξεις της πολιτικο-στρατιωτικής ηγεσίας της Άγκυρας. Οι Τούρκοι από τις τρεις η ώρα το μεσημέρι της Τρίτης ανακοίνωσαν ότι ο Έλληνας πιλότος είναι νεκρός. Είναι επόμενο αφού ο πιλότος τους, τους είχε αναφέρει ότι είδε τα πάντα, αφού είχε «εκτελέσει» τον Έλληνα πιλότο από πολύ κοντά.
Γιατί το ΥΠΕΘΑ δεν δίνει στη δημοσιότητα την αναφορά του άλλου Έλληνα πιλότου, καθώς και το video από το δεύτερο F-16 αφού ήταν «ατύχημα»; Μήπως επιχειρείται συγκάλυψη των αληθινών γεγονότων όπως και στην περίπτωση των Ιμίων?
Apo poy proerxetai to ar8ro ...?
Κυκλοφορεί με mail. Σε πολλά blogs γίνεται σχετική κουβέντα και κάποια κομμάτια μεταφέρονται. Δεν γνωρίζω την πηγή, γι' αυτό και δεν υιοθετώ αυτά που περιγράφει. Το καταθέτω απλά σαν άποψη, με δεδομένο ότι δεν θα μάθουμε ίσως ποτέ τι πραγματικά έγινε εκεί στον αέρα.
Έχει πάντως μια λογική.
Και ιδίως στο θέμα του βίντεο. Αν ήθελαν να μη σέρνονταν διάφορες θεωρίες συνομωσίας, ας δίνανε το βίντεο σε δημοσιότητα...
Δημοσίευση σχολίου