Internet Connection Speed Test

Αν και η ουσιαστικότερη μέτρηση της ταχύτητας μιας σύνδεσης γίνεται κάνοντας download ένα μεγάλο file από κάποιον ftp server, ωστόσο βρήκα τα παρακάτω speed tests, που κάνουν ένα σχετικά αξιόπιστο υπολογισμό.

http://www.speakeasy.net/speedtest/

http://www.bandwidthplace.com

Ελληνική Αλφάβητος

ΝΑ ΓΙΑΤΙ H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ:

"Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνηση τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης συλλήψεως. Σύμφωνα με αυτήν την γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ- ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του φωτός.

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ, ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ) ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ:

Αλ=Ο νοητός ήλιος

Φα-ος=Το φως

Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)

Τα=Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την

Γα=Γη (δωρικός τύπος)

Αμα=(επιρρ.) συγχρόνως

Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος

Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.

Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός

Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.

Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.

Ζή=προστακτική ρήματος ζω.

Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι

Θη=προστακτική ρήματος θέτω.

Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ.

Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο

παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά).

Δά=άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ,

Δήμητρα=Μητέρα γη).

Νύξ=νύκτα.

Ο=το οποί! ο, που

Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).

Κ.Ο.Κ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(;)

ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).

ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Τουλάχιστον εντυπωσιακό.

Ο Ανθός της Νεολαίας!

Κοιτάξτε τον Ανθό της Νεολαίας!
Αν είναι δυνατόν!

Στήσιμο σελίδας στο δίκτυο

Μιας και αρκετοί ασχολούμαστε με τα του δικτύου και για να εκμεταλλευτώ την εμπειρία σας, έχω ένα request: Περιγράψτε μου τα βήματα για να αποκτήσει κάποιος προσωπική σελίδα στο δίκτυο (με επιλογή όμως του domain π.χ. www.lalakas.gr). Δε θέλω θεωρητικά (αυτά τα ξέρω), αλλά στην πράξη τι κάνετε. Μερσί

Δικαίωση Μητσοτάκη για τη Μάγιο

Αποζημίωση 100.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση επιδίκασε με απόφασή του το Εφετείο στον επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, στην αντιδικία του με τον πρώην γραμματέα και υπουργό του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, που αφορούσε την υπόθεση της Μάγιο.
Ο κ. Λαλιώτης είχε καταφερθεί τότε κατά του κ. Μητσοτάκη αναφέροντας ότι δωροδοκήθηκε μέσω τραπεζικού λογαριασμού της λιβεριανής εταιρείας Μάγιο, προκειμένου να λειτουργήσει υπέρ της επιλογής της γερμανικής εταιρείας Χοχτιφ για την κατασκευή του νέου διεθνούς αεροδρομίου της Αθήνας.
Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, η απόφαση του εφετείου δείχνει ότι «τελεσιδίκως οι κατηγορίες ήταν ψευδείς και ο κ. Λαλιώτης τελούσε εν γνώση ότι ήταν αναληθή τα όσα ισχυριζόταν», προσθέτοντας ότι η αποζημίωση που του επιδικάστηκε θα διατεθεί για κοινωφελείς σκοπούς.
Με την ίδια απόφαση το Εφετείο Αθηνών δέχθηκε ότι σε δύο περιπτώσεις οι εκφράσεις, που χρησιμοποιήθηκαν από τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, προκειμένου να απαντήσει στις συκοφαντικές επιθέσεις του Κωνσταντίνου Λαλιώτη, υπερέβησαν το αναγκαίο μέτρο προστασίας του, και τον έκρινε ένοχο απλής εξίβρυσης, επιδικάζοντας στον κ. Λαλιώτη 22.000 ευρώ.

Ελληνοτουρκικές σχέσεις και διαφορές

Τα πρόσφατα γεγονότα, φέρνουν πάλι στο προσκήνιο, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις διαφορές που μας χωρίζουν, το όνειρο (θα μείνει άραγε έτσι ?) της κοινής ευρωπαϊκής μας πορείας, την απειλή πολέμου ή όπως πιο εύηχα λέγεται, ενός θερμού επεισοδίου.
Η δική μας θέση, τουλάχιστον από το 1974 και μετά, φαίνεται σταθερή και δεδομένη. Επιδιώκουμε την ειρηνική συμβίωση, δεν θέλουμε τον πόλεμο.
Στηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, παρά το δυσμενές για μια τέτοια εξέλιξη κλίμα σε αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Δεν κάνουμε χρήση του δικαιώματος που πηγάζει από τη Διεθνή Σύμβαση για τα θαλάσσια χωρικά ύδατα (Διάσκεψη της Γενεύης για το Δίκαιο της Θάλασσας - 1960), μεταφέροντας τα σύνορα μας από τα 6 στα 12 ν.μ., καθώς αυτό αποτελεί αιτία πολέμου για την Τουρκία.
Συμμετέχουμε σε διμερείς διαβουλεύσεις και συμφωνούμε στην υιοθέτηση της πολιτικής του "μη πολέμου" (Νταβός 1988).
Αποδεχόμαστε και συνυπογράφουμε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (Μνημόνια Βουλιαγμένης και Κωνσταντινούπολης 1988).
Δεχόμαστε να αποχωρήσουμε από περιοχές (βλ. Ίμια) που θεωρούμε μεν πως βρίσκονται εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας, αλλά κρίνουμε πως δεν αξίζει τον κόπο να κάνουμε πόλεμο για κάποιες ξερές βραχονησίδες.
Με δεδομένο το τουρκικό ενδιαφέρον για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης (πόσο σίγουροι είμαστε πως δεν μας περιμένει θέμα τουρκικής μειονότητας ?), αντιμετωπίζουμε τους κατοίκους αυτής της περιοχής, ως πολίτες, που εκτός του ότι είναι, αισθάνονται και Έλληνες, γυρνώντας έτσι σελίδα και ελπίζοντας σε μια νέα αρμονική συμβίωση των δύο λαών. Μπορεί και να προχωράμε μόνοι μας, όταν η Τουρκία αρνείται ανθρώπινα δικαιώματα σε μεγάλες πληθυσμιακά οντότητες εντός των συνόρων της, αλλά αυτό δεν μας πτοεί ιδιαίτερα.
Σήμερα, μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, προτείνει σε άρθρο του, την παραπομπή όλων των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Χωρίς να αναφέρομαι στην ουσία αυτή καθ' αυτή, της πρότασης αυτής (δεν θα αποφύγω να πάρω θέση), αναρωτιέμαι τι άλλο μπορεί να υποδηλώνει.
Αποτελεί "κομψή" ομολογία αποτυχίας ή αδυναμίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, να χειριστούν διαφορετικά το θέμα ?
Έρχεται τώρα, μήπως και προλάβει κάτι χειρότερο που ίσως αρχίζει να διαγράφεται στον ορίζοντα ?
Ποιος ξέρει...
Ας πάμε πάλι στα γεγονότα.
Τον Ιανουάριο του 1975, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής τολμά. Προτείνει στον Τούρκο Πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ, να παραπεμφθεί από κοινού, το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατόπιν βέβαια υπογραφής σχετικού συνυποσχετικού.
Ακολουθούν διπλωματικές επαφές και τον Μάιο του 1975, συναντιούνται στις Βρυξέλλες, οι δύο Πρωθυπουργοί, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ.Η ελπίδα ότι κάτι αλλάζει στις σχέσεις των δύο χωρών, ζωηρεύει, καθώς συμφωνούν να προσφύγουν από κοινού στη Χάγη και να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στη σύνταξη και υπογραφή του συνυποσχετικού.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η Τουρκία αλλάζει γνώμη και δηλώνει πως δεν συζητά για το συνυποσχετικό, "δέχεται" όμως να μιλήσει για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Οι ελπίδες διαψεύστηκαν.
Ιούνιος 2006, και στο δια ταύτα...
Η ελληνική διπλωματία οφείλει να προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε δυνατό τρόπο να αναδεικνύει και να προβάλλει τις θέσεις μας σε όλα τα επίπεδα της Διεθνούς Πολιτικής Σκηνής.
Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας δεν έχει ακόμα κριθεί οριστικά, ωστόσο τα χρονικά περιθώρια αρχίζουν και πιέζουν. Πρέπει απαραίτητα να έχουμε έτοιμο, σχέδιο ενεργειών για την μία ή την άλλη περίπτωση.
Αν η Τουρκία "πάρει" ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, επιμένουμε στην υλοποίηση των ήδη προαπαιτούμενων και επιπλέον ζητάμε την επίσημη άρση της απειλής πολέμου, με απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης.
Αποφασίζουμε για ενιαία όρια εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα και στον αέρα, στα 6, 10 ή 12 ν.μ., βάζοντας τέλος στο καθεστώς σύγχυσης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η διευθέτηση του θέματος της υφαλοκρηπίδας εξετάζεται στα πλαίσια της κοινής ευρωπαϊκής πορείας, σε σχετικές επιτροπές και όργανα της Ε.Ε.
Στο "δύσκολο" ενδεχόμενο της απόρριψης της Τουρκίας, είναι ίσως μοιραίο, αλλά συνάμα γενναίο, να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο.
Επιδιώκουμε συνομιλίες για τη σύνταξη συνυποσχετικού για την οριστική διευθέτηση των μεταξύ μας διαφορών. Οι συνομιλίες αφορούν την υφαλοκρηπίδα και την οριοθέτησή της.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε εκ προοιμίου, θέματα όπως συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, "γκρίζες ζώνες" κλπ., ούτε φυσικά την επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάνης ή της Σύμβασης της Γενεύης.
Η οριστική διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας, σε συνδυασμό με τον ορισμό κοινών ορίων εθνικής κυριαρχίας σε θάλασσα και αέρα, βάζουν σε τάξη τα προβλήματα και ηρεμούν το Αιγαίο.
Δεν πρέπει ωστόσο να μας διαφεύγει ούτε στιγμή πως πρόκειται για μια λύση με κόστος. Το Διεθνές Δικαστήριο, είναι πολύ πιθανό να μη μας δικαιώσει στο σύνολο των θέσεων και προσδοκιών μας. Οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ελπίζοντας το αντίστοιχο για τους Τούρκους.
Στα παραπάνω, προσθέτω δύο ακόμα στοιχεία.
α. Η πολιτική είναι ως γνωστό η τέχνη του εφικτού και β. Ολόκληρος αυτός ο κόσμος διέπεται από την αρχή της σχετικότητας.
Έτσι είναι ίσως μάταιο το κυνήγι της απόλυτης δικαίωσης (μιλώντας πάντα για ειρηνική διευθέτηση).
Οφείλουμε να ξεφύγουμε από την αδράνεια, καθώς η ώρα των αποφάσεων δεν αργεί να έρθει.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε κάποια τηλεοπτική μίνι συνέντευξη του, ένας απόστρατος αξιωματικός, η παραβίαση των εθνικών ορίων κυριαρχίας έχει και τα όρια της. Γίνεται παραβίαση μία φορά, δύο, τρεις, πέντε, δέκα, κάποια στιγμή κάτι κάνεις.
Όταν για 25 -30 χρόνια, οι παραβιάσεις συνεχίζονται ανελλιπώς, ο όρος "παραβίαση εθνικής κυριαρχίας" χάνει πια το νόημά του.
Δημιουργείται δεδομένο καθεστώς στην περιοχή, που δύσκολα ανατρέπεται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Οδηγούμαστε σε αδιέξοδη πολιτική που αφήνει σοβαρά περιθώρια για να συμβεί τελικά αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε, ένας πόλεμος.

Αποτελέσματα Εκλογών ΠΣΔΜΗ 7/5/06

Μόλις μου έστειλαν τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών της 7/5/06 για το ΔΣ του ΠΣΔΜΗ.
Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, ψήφισαν 4298 συνάδελφοι και τα έγκυρα ήταν 4205. Αναλυτικά λοιπόν έχουμε:

1. ΔΚΜ 995 (23,66%) κ 3 έδρες
2. ΠΑΣΚ ΜΗΧ/ΚΩΝ 629 (14,92%) κ 2 έδρες
3. ΔΚΜ-ΔΑΠ 613 (14,58%) κ 2 έδρες
4. ΠΑΣΚ 536 (12,75%) κ 1 έδρα
5. ΑΚΜΗΗΝ 338 (8,04%) κ 1 έδρα
6. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ 334 (7,94%) κ 1 έδρα
7. ΑΑΣΥΜΗ 233 (5.54%) κ 1 έδρα
8. ΔΗΚΙΜΗ 229 (5,45%)
9. Protopori@ 184 (4.38%)
10. ΑΠΜ 114 (2,71%)

Όσον αφορά στην δική μου μάχη για την εκλογή, δυστυχώς αυτή δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Παρόλο που έλαβα 239 σταυρούς κατέλαβα την 5η θέση και δεν κατάφερα να εκλεγώ στο ΔΣ για μόλις 10 σταυρούς!!!
Αναλυτικά η σταυροδοσία της ΔΚΜ έχει ως εξής (αναφέρω μόνο τους 5 πρώτους):

1. ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ (Αθήνα) 623
2. ΑΡΓΥΡΙΟΥ (Σέρρες) 334
3. ΤΑΡΗΣ (Αθήνα) 249
4. ΜΠΡΙΛΑΚΗΣ (Αθήνα) 241
5. ΛΑΜΠΑΔΙΤΗΣ (Καβάλα) 239

Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι ασχολήθηκαν και με ψήφισαν ή με βοήθησαν στην δύσκολη αυτή μάχη!
Και πάλι ευχαριστώ,

Δημήτρης Β. Λαμπαδίτης

Πώς ο Έλληνας έχει ...ωά όταν είναι αντιπολίτευση...

Με αφορμή τόσο την απόδραση με το ελικόπτερο όσο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια...

Για πόσο μαλάκες μας περνάνε???

Όταν ξέρεις ότι δεν αποφασίζεις εσύ, είσαι ο γαμών και δέρνων.
Όταν έχεις το αγγούρι στο λωκό κάνεις μωκό (ποιητική αδεία να κάνω και ρίμα)

Τελικά μήπως οι πολιτικοί μας προτιμάνε να μην είναι κυβέρνηση?????

Υ.Γ. Ρε Λάμπα τι έκανες εκλογές??

Δεν θέλουμε πόλεμο

Με αφορμή το χθεσινό περιστατικό, οι δηλώσεις είναι πολλές, οι αναλύσεις περισσότερες.
Δεν θα τις σχολιάσω, καθώς η πληροφόρηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ελεγχόμενη και περιορισμένη, οπότε ο κίνδυνος εσφαλμένων συμπερασμάτων μεγάλος.
Θέλω μόνο να σημειώσω το αυτονόητο, ότι άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη.
Είναι άλλο πράγμα να λέμε, επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ., όπως δικαιούμαστε και καταρρίπτουμε οτιδήποτε εισβάλει χωρίς άδεια, προκαλώντας πόλεμο και άλλο να το κάνουμε.
Με τα λόγια εκτονωνόμαστε, εκφράζουμε τις σκέψεις μας, επικοινωνούμε. Με τις πράξεις μας, γράφουμε ιστορία.
Θέλουμε όμως τον πόλεμο ?
Τα πράγματα είναι τόσο απλά.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία έχει αποφασίσει, να βαδίζει στο δρόμο της διπλωματικής επίλυσης των όποιων εθνικών προβλημάτων.
Οι κινήσεις, κάποιες φορές είναι ψύχραιμες και σοβαρές, στοχεύοντας σε ευνοϊκές μελλοντικές προοπτικές.
Άλλες πάλι φορές, είναι βιαστικές και επιπόλαιες, ρυθμίζουν ένα πρόβλημα όπως όπως για να "κλείσει" και το βρίσκουν διογκωμένο στο μέλλον.
Η ηγεσία, χωρίς να είναι άμοιρη ευθυνών, έχει αφουγκρασθεί τις αδυναμίες, τα θέλω και τα πιστεύω της ελληνικής κοινωνίας και συμπεριφέρεται ανάλογα.
Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μας, έχουν βιώσει πολέμους, μας έχουν διηγηθεί τις άσχημες στιγμές που έχουν περάσει. Εχουμε αναπτύξει έτσι αρνητικά ανακλαστικά σε κάθε πιθανότητα πολέμου.
Παράλληλα, μέσα σ'ένα κλίμα γενικότερης αδιαφορίας για τους πολλούς και εστίασης στο προσωπικό συμφέρον, δεν θα έμενε ανεπηρέαστος και ο στρατός (μόνιμοι, υπηρετούντες και έφεδροι).
Όσοι έχουμε υπηρετήσει στο στρατό, έχουμε δει τι γίνεται. Οι περισσότεροι ενδιαφέρομαστε να περάσουμε καλά, να αποφύγουμε ώρες εκπαίδευσης, παραμονή σε συνοριακές μονάδες κλπ
Άλλοι πάλι εξαντλούν κάθε μέσο, ώστε να πάρουν είτε αναβολή, είτε απολυτήριο χωρίς να υπηρετήσουν.
Η απόφαση λοιπόν φαίνεται δεδομένη. Δεν θέλουμε πόλεμο.
Δεν πρέπει ωστόσο να δείχνουμε ότι τον φοβόμαστε. Το εξαιρετικά δύσκολο αυτό έργο, αναλαμβάνουν στρατιωτικοί σαν τον Έλληνα πιλότο του F-16, γνωστοί και σαν ήρωες.
Κατά τα λοιπά, εξαντλούμε τα διπλωματικά μέσα και αν χρειαστεί «κάνουμε γαργάρα» ενδεχόμενες αδικίες, παραβιάσεις, παρενοχλήσεις σε βάρος εθνικών μας ζητημάτων.
Ελπίζω το όραμα της ειρηνικής Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο πιστεύουμε, να ευδοκιμήσει.
Διαφορετικά, η ελπίδα εξαντλείται στο ότι, ευτυχώς, οι Έλληνες όταν δεχόμαστε κατάλληλα ισχυρό ερέθισμα, ξυπνά η εθνική μας συνείδηση και ενωμένοι κάνουμε θαύματα.

Συνταγματική Αναθεώρηση

Η συνολική μου πρόταση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση έχει ως εξής :

Ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας
Άρθρο 32
*Αντικατάσταση Παραγράφου 3 με :
3. Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
Αν δεν επιτευχθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μέσα σε πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία.
*Κατάργηση Παραγράφου 4

Εξουσίες και ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου
Άρθρο 35
*Αντικατάσταση Παραγράφου 2γ με :
2γ) τη διάλυση της Βουλής κατά το άρθρο 41 παράγραφος 1, αν δεν την προσυπογράψει ο Πρωθυπουργός και κατά το άρθρο 53 παράγραφος 1, αν δεν την προσυπογράψει το Υπουργικό Συμβούλιο.
Άρθρο 41
*Κατάργηση Παραγράφου 5
(βλ. και σχετικό post)

Ανάδειξη και συγκρότηση της Βουλής
Άρθρο 51
*Αντικατάσταση Παραγράφου 5
5. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος δεν είναι υποχρεωτική.

Κωλύματα και ασυμβίβαστα των βουλευτών
Άρθρο 57
*Κατάργηση του ασυμβίβαστου των καθηκόντων του βουλευτή με την άσκηση οποιουδήποτε επαγγέλματος.
Διατήρηση του ασυμβίβαστου με τις δραστηριότητες που περιγράφονται στην Παράγραφο 1, περιπτώσεις α,β,γ,δ,ε
Άρθρο 115
*Κατάργηση Παραγράφου 7

Υπηρεσιακή κατάσταση των οργάνων της διοίκησης
Άρθρο 103
* Άρση της μονιμότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων
(βλ. και σχετικό post)

Δημόσιοι Υπάλληλοι

Κάθε φορά που στις μεταξύ μας συζητήσεις, μπαίνει θέμα σχετικό με Δημοσίους υπαλλήλους, σχεδόν όλοι συμφωνούμε πως το υφιστάμενο καθεστώς εργασίας αυτών, πρέπει με κάποιο τρόπο να αλλάξει.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο, κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα ετών, να τεθούν σε επαναδιαπραγμάτευση.
Το πολιτικό κόστος τεράστιο, γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων δείχνουν σχετική ατολμία.
Αυτό το διάστημα, η σημερινή κυβέρνηση, στα πλαίσια μιας συνταγματικής αναθεώρησης, φέρνει το θέμα στο προσκήνιο.
Μεταξύ των προτάσεων που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, περιλαμβάνεται και αυτή, που αφορά τη μονιμότητα των υπαλλήλων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.
Εκτιμώ πως πρόκειται για μια πολύ σοβαρή κίνηση, που προϋποθέτει πολιτικό θάρρος και δείχνει έμπρακτα, πρόθεση για την υλοποίηση ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων.
Τι συμβαίνει σήμερα στο Δημόσιο Τομέα ?
Η μονιμότητα των εργαζομένων, οδηγεί πολλούς από αυτούς, στον εφησυχασμό, τη χαλάρωση και τη μαλθακότητα.
Το βλέπουμε να συμβαίνει σε φίλους και γνωστούς μας, μετά την πρόσληψη τους από υπηρεσία ή επιχείρηση του Δημοσίου.
Η σιγουριά τους πλεονεκτεί αισθητά έναντι της αβεβαιότητας των υπαλλήλων του Ιδιωτικού Τομέα, σε τέτοιο βαθμό, που ίσως οδηγεί σε νέο διαχωρισμό εργαζομένων, σε προνομιούχους και μη.
Αρκετοί Έλληνες και Ελληνίδες, δεν έχουν ακόμη αποχωριστεί παλιά κατάλοιπα, θεωρούν «ρουφιάνο», «χαφιέ» κλπ αυτόν που θα τολμήσει να επισημάνει την εργασιακή ασυνέπεια και συνήθως όλοι μαζί συμφωνούν και αποδέχονται ένα ιδιότυπο καθεστώς σιωπής και ανοχής, που έχει ως αποτέλεσμα τα γνωστά νοσηρά φαινόμενα.
Τον καιρό που γινόταν προσπάθεια οικοδόμησης του κράτους, οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές.
Τότε η κυβέρνηση προχωρούσε σε μαζικές κρατικοποιήσεις, σε πλήρη αντιδιαστολή με τις σημερινές ιδιωτικοποιήσεις.
Τότε η εργασία σαν Δημόσιος Υπάλληλος δεν ήταν ελκυστική, σε αντίθεση με το σημερινό παραλήρημα και τις ατελείωτες ουρές κατά την υποβολή των σχετικών αιτήσεων.
Σήμερα, έχουμε ανάγκη από ένα Δημόσιο Τομέα με σύγχρονο οργανόγραμμα, ευέλικτο και αποτελεσματικό.
Με υπαλλήλους που δεν θα προκαλούν με την οκνηρία τους, θα ενδιαφέρονται έμπρακτα για τη σωστή διεκπεραίωση της εργασίας που τους αναλογεί, σεβόμενοι τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη.
Τι μπορούμε να κάνουμε ?
Μια συνταγματική αναθεώρηση, θεωρώ πως πρέπει να προσαρμόσει τα αντίστοιχα άρθρα του Συντάγματος, στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Οι δικές μου προτάσεις, που θέτω σε συζήτηση, έχουν ως εξής :
1. Οι συμβάσεις εργασίας του νεοπροσλαμβανομένου προσωπικού από τούδε και στο εξής, μπορούν να είναι :
α) Αορίστου Χρόνου, για τις θέσεις εργασίας εκείνες που καλύπτουν διαρκείς ανάγκες
β) Ορισμένου Χρόνου, για θέσεις εργασίας που εξυπηρετούν περιστασιακές ανάγκες
2. Αναδιατύπωση του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Ευέλικτο ωράριο, δικαιώματα και υποχρεώσεις.
3. Σύσταση τοπικών υπηρεσιακών συμβουλίων με αιρετά (εκλεγμένα από τις κατά τόπους Γενικές Συνελεύσεις του προσωπικού) και διορισμένα μέλη, που θα έχουν την «ενδιάμεση εργοδοτική ευθύνη».
4. Κατάργηση του Εφάπαξ.
5. Στα πλαίσια ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων, ασφάλιση πλέον στο Ι.Κ.Α.
6. Για τους παλαιούς υπαλλήλους, κατά περίπτωση και ανάλογα με την προϋπηρεσία τους, ενδεχόμενη μετατροπή των συμβάσεων τους σε εύλογο βάθος χρόνου (10 – 15 ετών).

Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει, ελπίζω να οδηγήσει σε χρήσιμες για όλους μας, τελικές προτάσεις.

Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας

Στα πλαίσια της Συνταγματικής Αναθεώρησης, εξετάζεται το ενδεχόμενο αλλαγής, στον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Παραθέτω μερικές δικές μου σκέψεις :
Η σύγχρονη Ελληνική Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, η μεγαλύτερη σε συνεχόμενη διάρκεια, με τα όποια προβλήματά της, έχει καταφέρει πολλά.
Παρέλαβε το 1974, ένα κράτος κατεστραμμένο, με τους Έλληνες πολίτες διχασμένους και καχύποπτους.
Εγκαθίδρυσε τη Δημοκρατία, οικοδόμησε το κράτος, επεδίωξε την εθνική συμφιλίωση.
Έφερε την Ελλάδα κοντά στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθιστώντας τη, ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θεωρώ λοιπόν, πως η σημερινή μορφή του πολιτεύματος, δεν πρέπει να αλλάξει.
Οι Βουλευτές θέτουν στην κρίση του Κοινοβουλίου, τα προβλήματα της περιφέρειάς τους, ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, αναλαμβάνουν τη Διοίκηση και την πρωτοβουλία των κινήσεων, ελεγχόμενοι σε κάθε περίπτωση από το Κοινοβούλιο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκλέγεται δια των αντιπροσώπων του Εκλογικού Σώματος (Βουλευτές) και ορίζει με την παρουσία του, το πολίτευμα της Χώρας.
Δεν ασκεί ουσιαστική εκτελεστική εξουσία, δεν δεσμεύει τη Χώρα με προσωπικές του πολιτικές.
Το Κοινοβούλιο νομοθετεί και έχει την ευθύνη διακυβέρνησης της Χώρας, ο Πρόεδρος διατυπώνει σκέψεις, συμβουλεύει, επιδιώκει την εθνική ομοψυχία, αλλά δεν κυβερνά.
Δεν θεωρώ χρήσιμη τη συγκέντρωση περισσότερων εξουσιών στο αξίωμα του Προέδρου.
Η εκλογή του Προέδρου απευθείας από το Εκλογικό Σώμα, είναι πολύ πιθανό να δώσει ιδιαίτερη δυναμική στο πρόσωπο του Προέδρου.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εγκυμονεί τον κίνδυνο άσκησης προσωπικών πολιτικών από τον ενδυναμωμένο Πρόεδρο.
Ίσως βρεθούμε μπροστά σε πρόβλημα δυαρχίας, με τον Πρόεδρο και το Κοινοβούλιο, να έχουν και οι δύο την απευθείας Λαϊκή Εντολή.
Είμαι υπέρ της διατήρησης της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Επιπλέον, θέτω σε συζήτηση, την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο, με συγκέντρωση της απόλυτης πλειοψηφίας (151 βουλευτές).
Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1975, για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο, με πενταετή θητεία, διενεργείται ψηφοφορία, όπου απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία των (2/3) του Σώματος (200 ψήφοι), για την επίτευξη εκλογής.
Αν δεν καταστεί δυνατό, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μετά από 5 ημέρες.
Αν και πάλι δεν επιτευχθεί η συγκέντρωση των (2/3) του Σώματος, επαναλαμβάνεται μετά από 5 ημέρες, με απαίτηση πλειοψηφίας των (3/5) του Σώματος (180 ψήφοι).
Αν και πάλι δεν προκύψει η απατούμενη πλειοψηφία, η Βουλή διαλύεται, προκηρρύσονται εκλογές και το Σώμα που θα προκύψει, εκλέγει Πρόεδρο με πλειοψηφία 180 βουλευτών.
Αν δεν προκύψει τέτοια πλειοψηφία, επαναλαμβάνεται μετά από 5 μέρες και εκλέγεται Πρόεδρος, εκείνος που θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των Βουλευτών.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία, επαναλαμβάνεται μετά 5 μέρες μεταξύ των 2 που πλειοψήφησαν και εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία.

Η εκλογή του Προέδρου δεν πρέπει να δημιουργεί προβλήματα στη διακυβέρνηση της Χώρας, με διάλυση της Βουλής και διενέργεια πρόωρων εκλογών.
Η εκλογή του Πρόεδρου δεν πρέπει να βάζει σε ομηρία την Κυβέρνηση, εξαναγκάζοντας τη να «συνδιαλλαγεί», για να αποφύγει τη διάλυση της Βουλής.
Είναι πάντα θετική και χρήσιμη, η επιδίωξη ευρύτερης κοινοβουλευτικής συναίνεσης, όχι όμως υπό την απειλή εκλογών.
Το Σύνταγμα του 1975, προέβλεπε αυξημένη πλειοψηφία, διότι αφενός ο Πρόεδρος είχε αυξημένες εξουσίες και αφετέρου οι συνθήκες τότε ήταν πολύ διαφορετικές και ήταν χρήσιμη μια τέτοια προϋπόθεση, ώστε να εξαναγκαστούν οι πολιτικές δυνάμεις σε ευρύτερη συναίνεση.
Μετά από 30 και πλέον χρόνια Δημοκρατίας, έχει ωριμάσει μεταξύ των Ελλήνων και των Ελληνίδων, η αποδοχή μιας Προεδρικής υποψηφιότητας ευρύτερα αποδεκτής, χωρίς στενά κομματικά κριτήρια.Οι Κυβερνήσεις το έχουν αντιληφθεί αυτό και έχουν οδηγηθεί σε επιλογές, που ψηφίστηκαν θετικά από τα Κοινοβούλια, με πλειοψηφίες που υπερέβησαν κατά πολύ το όριο των 180 Βουλευτών.

Μουσουλμάνα Υποψήφια Υπερνομάρχης

Όλοι οι Καβαλιώτες και οι Καβαλιώτισσες θα πρέπει να αισθανόμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι και χαρούμενοι, όταν το ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) προτείνει για Υπερνομάρχη στην Περιφέρεια μας, μουσουλμάνα υπήκοο.
Συμφωνούμε όλοι φαντάζομαι πως όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες υπήκοοι, έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Όμως,
Διερχόμαστε άλλη μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Η σοβαρότητα του θέματος, φαίνεται και από το γεγονός, ότι ο Πρωθυπουργός, ενώ έχει δεχτεί σχετική πρόσκληση, αναβάλλει συνεχώς από τον περασμένο Νοέμβριο, την επίσημη επίσκεψη του στην Άγκυρα.
Η Τουρκία μέχρι τέλος του χρόνου, έχει να καλύψει μία σειρά από προϋποθέσεις, αν επιθυμεί την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προς το παρόν κινείται σε εντελώς άλλη κατεύθυνση, δημιουργώντας μεταξύ άλλων, προβλήματα στη χριστιανική μειονότητα και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Ελλάδα από την άλλη, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην παραχώρηση άδειας ανέγερσης μουσουλμανικών τεμενών, για να μην θίγονται τα δικαιώματα της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας.
Σωστά.
Δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω, αλλά μπροστά.
Δεν πρέπει να μας παρασύρει η Τουρκία στον οπισθοδρομικό κλασικό τρόπο αντιμετώπισης των εσωτερικών προβλημάτων, με την ανακάλυψη εχθρών στο εξωτερικό.
Όμως,
Μήπως προχωράμε πολύ γρήγορα και μάλιστα μόνοι μας ?
Πόσο απαραίτητη είναι μια μουσουλμανική υποψηφιότητα, σε μια Περιφέρεια που η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χριστιανοί ?
Ιδιαίτερα δε, όταν η υποψηφιότητα δεν είναι αποτέλεσμα εσωτερικών εκλογικών διαδικασιών στις τοπικές οργανώσεις, αλλά απευθείας διορισμού από την ηγεσία του κόμματος.
Ας μην γελιόμαστε.
Είναι μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία, που ήταν δεδομένο πως θα ξεφύγει και θα συζητηθεί πολύ πέρα από τα όρια της Περιφέρειας μας.
Την Ιστορία τη γράφουμε εμείς, με τις πράξεις και τις επιλογές μας.

Ενδιαφέρουσα κίνηση που ταράζει ισορροπίες

Παίζει σενάριο εξαγοράς ΓΕΡΜΑΝΟΥ από ΚΟΣΜΟΤΕ.
Αν γίνει ταράζει τα σχετικά λιμνάζοντα νερά και καταδεικνύει και πώς μια "ημικρατική" εταιρεία ξεκινώντας τρίτη την κούρσα έχει ξεπεράσει τους 2 άλλους ανταγωνιστές...

Ας τα βλέπει η "μαμά" ΟΤΕ...

Ιδού η Κυβέρνηση μας σύμφωνα με τον "Αξίζει"