Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Η ιστορία ενός αυτοκινήτου (Το τέλος διαμορφώνεται από τους αναγνώστες)

--(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική)--

Μια φορά και έναν καιρό σε μια μικρή πόλη ζούσε ο Απόστολος.

Ο θείος του Απόστολου, Δημοσθένης είχε πάθος με τα αυτοκίνητα, γνώριζε πολύ καλά τα μηχανικά τους μέρη, τις δυνατότητες τους, αλλά και τους κινδύνους από την απρόσεκτη χρήση τους.
Μαζί με τη βοήθεια άλλων ειδικών, έφτιαξε ένα πρωτοπόρο όχημα, το οποίο σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αυτοκίνητα της εποχής του, ακολουθούσε σχεδιασμό διαφορετικής τεχνολογικής κατεύθυνσης.
Το όχημα αυτό έτρεξε και κέρδισε σε πολλούς δύσκολους αγώνες.

Ο Δημοσθένης δεν είχε κάνει οικογένεια.
Σε κάποιον αγώνα, ο Δημοσθένης είχε ζητήσει τη βοήθεια του Σήφη, ενός Κρητικού με εμπειρία στα αυτοκίνητα. Εκείνος ανταποκρίθηκε και έγιναν φίλοι. Δέθηκαν σαν οικογένεια.
Το αυτοκίνητο έμεινε για ένα διάστημα στα χέρια του Σήφη.

Ταλαιπωρήθηκε από αλλεπάλληλα service, αλλά τα κατάφερε και πρόσθεσε νέες νίκες στην αγωνιστική του καριέρα.

Ο Απόστολος μεγάλωσε και αποφάσισε να δοκιμάσει και αυτός την οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.

Οι μηχανικοί που το πρόσεχαν, με ενθουσιασμό του το παρέδωσαν. Είχαν μια περίεργη διαίσθηση, ότι στα χέρια του, το αυτοκίνητο θα γνώριζε νέες μεγάλες δόξες.

Ο Απόστολος, έκανε κάποιες βελτιώσεις στην αεροδυναμική και στην ιπποδύναμη του οχήματος και ξεκίνησε τις κούρσες.

Χρόνο με το χρόνο, τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα.

Η διαίσθηση έγινε πραγματικότητα και το αυτοκίνητο τερμάτισε πρώτο με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο.

Η ομάδα των μηχανικών πήρε τα πάνω της. Μια νέα σελίδα άνοιγε, γεμάτη ελπίδες για μεγάλες διακρίσεις.

Το αυτοκίνητο συνέχισε να κερδίζει. Όλα έδειχναν ότι πήγαιναν καλά, μέχρι που για ανεξήγητο, μέχρι και σήμερα λόγο, σταμάτησαν οι επενδύσεις σε τεχνολογίες του μέλλοντος.
Επήλθε στασιμότητα. Κάποιοι μηχανικοί άρχισαν να ανησυχούν για το μέλλον τους στην ομάδα. Ξεκίνησαν παρεμβάσεις, μη εγκεκριμένες από την επιτροπή αγώνων.
Ο Απόστολος οδηγούσε πλέον ένα αυτοκίνητο, χωρίς να ξέρει τα πραγματικά του χαρακτηριστικά.
Τα άσχημα αποτελέσματα άρχισαν να έρχονται.

Ο ενθουσιασμός υποχώρησε, επήλθε η κόπωση.

Οι πολυπληθείς θαυμαστές, παρότρυναν συνεχώς τον Απόστολο και την ομάδα μηχανικών, να προχωρήσουν σε διορθωτικές αλλαγές.
Τα σχέδια υπήρχαν, είχαν παρουσιαστεί σε ειδική έκθεση, που διενεργείται κάθε τέσσερα χρόνια.
Η ομάδα έδειχνε ανήμπορη να ανταποκριθεί.

Ο Απόστολος είχε πέσει σε βαθιά σκέψη.

Έβλεπε πως με την ομάδα που είχε, δεν μπορούσε να τα καταφέρει.

Οι ανταγωνιστές, είχαν εξελίξει το μοντέλο τους. Είχαν υιοθετήσει νέες τεχνολογίες, δοκιμασμένες σε προηγμένα εργαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Σκεφτόταν να γίνει συνοδηγός, αφήνοντας στη θέση του οδηγού, τον Μανωλιό, γιο του Σήφη, ο οποίος είχε από μικρός ενταχθεί στην ομάδα των μηχανικών που τον υποστήριζε.
Φοβόταν τις αντιδράσεις των υπολοίπων. Δεν τόλμησε.

Σκεφτόταν να αλλάξει όλη την ομάδα, με άλλη, νέα και άφθαρτη.
Μεγάλο το ρίσκο. Δεν τόλμησε.

Ένα βράδυ, καθώς περιπλανιόταν στο Internet, διάβασε μια είδηση που τον ξάφνιασε ευχάριστα.
Η κυβέρνηση της περιοχής στην οποία ζούσε, αποφάσισε να δώσει κίνητρα για την απόσυρση παλαιών οχημάτων, ξεπερασμένης τεχνολογίας.
Αυτό ήταν! Το αποφάσισε.
Αντί να χάνεται στις ατέρμονες σκέψεις, θα απέσυρε το αυτοκίνητο.

Η απόφαση του αυτή έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους ανταγωνιστές, με ερωτηματικά από τους θαυμαστές.

Πήρε τα χαρτιά του αυτοκινήτου και ξεκίνησε για το κέντρο ανακύκλωσης.

Φτάνοντας εκεί, βρέθηκε μπροστά σε ένα πλήθος θαυμαστών, οι οποίοι μαζί με κάποιους μηχανικούς, αντιδρούσαν στην ιδέα της απόσυρσης και ζητούσαν την ριζική ανακατασκευή του σασμάν και την ανάπτυξη νέων μηχανικών μερών.
Προχώρησε.

Η απόφαση είχε παρθεί.

Παρέδωσε το όχημα στον αρμόδιο υπάλληλο, για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Εκείνος, όντας και ο ίδιος θαυμαστής, κοντοστάθηκε.
Η ένδοξη αγωνιστική ιστορία του αυτοκινήτου, θα έσβηνε με το πάτημα του κουμπιού εκκίνησης της πρέσας.
Έβλεπε το πλήθος, άκουγε τις φωνές τους και δίσταζε να συνεχίσει.

Αποφάσισε να μην πατήσει προσωρινά το κουμπί, όταν κοιτώντας τα χαρτιά του αυτοκινήτου, διαπίστωσε μια εντυπωσιακή σύμπτωση.

Η ημερομηνία της πρώτης κυκλοφορίας που αναγραφόταν στην άδεια του αυτοκινήτου, ήταν η ίδια με την ημερομηνία της σχεδιαζόμενης απόσυρσης.

Ο υπάλληλος είναι σε μεγάλο δίλλημα.

Να πατήσει το κουμπί ή όχι ;

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Ώρα Ευθύνης

Ώρα Ευθύνης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ κ. ΜΙΧΑΛΗ ΛΙΑΠΗ

Πέμπτη, 3 Σεπτεμβρίου 2009

Δεν μπορώ να συμπράξω με αποφάσεις με τις οποίες διαφωνώ ριζικά. Είναι θέμα πολιτικής συνέπειας. Και ασφαλώς προσωπικής αξιοπρέπειας. Αποφάσεις που –κατά την γνώμη μου- αποτελούν ιστορικό λάθος για την χώρα και ατόπημα για την παράταξη. Η Ελλάδα μπαίνει σε περιπέτεια. Η Ν.Δ. σε παρατεταμένη κρίση.

Δεν μπορώ να συμμετάσχω σ’αυτό τον παραλογισμό. Με τί επιχειρήματα θα ζητήσουμε και πάλι την ψήφο του λαού, όταν χθές εμφανιστήκαμε να ομολογούμε ότι αποτύχαμε τα χρόνια που κυβερνάμε; Με τι ηθικό ανάστημα θα ζητήσουμε από τους δικούς μας ψηφοφόρους να δώσουν την μάχη, όταν δεν τιμήσαμε την εμπιστοσύνη τους, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια της 4ετίας;

Για λόγους λοιπόν ηθικής και πολιτικής τάξεως δεν μπορώ να συμμετέχω σε αυτές τις εκλογές. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν έγκαιρα, προ μηνός, με επιστολή μου στον Πρόεδρο του κόμματος είχα επισημάνει τους κινδύνους των πρόωρων εκλογών, για τον τόπο και το κόμμα. Αλλά κυρίως για τον ίδιο προσωπικά. Τότε είχε συμφωνήσει. Τώρα όμως κάποιοι με πολλαπλές διασυνδέσεις και προφανείς ιδιοτελείς λόγους, τον μετέπεισαν…

Παραμένω μάχιμος πολιτικός στην παράταξή μου. Και πιστός στις αυθεντικές παρακαταθήκες του ιδρυτή της! Είμαι δίπλα στους αγνούς αγωνιστές της Ν.Δ. και συμμετέχω στην σημερινή μεγάλη τους θλίψη και απογοήτευση.

Και είμαι βαθύτατα συγκινημένος για την πάνδημη στήριξή τους τις τελευταίες μέρες, στις απόψεις μου.

Χρειάζεται υπομονή και κουράγιο στα δύσκολα χρόνια, που έρχονται…

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Πανεπιστημιακό Άσυλο

Το θέμα έχει πια απαξιωθεί, μαζί με τόσα άλλα, καθώς συζητάμε χρόνια τώρα τα ίδια και τα ίδια, χωρίς ποτέ να γίνεται τίποτα.
Όσοι από εμάς έχουμε ζήσει μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 90 και μετά.
Αν και υπάρχουν πολλές παράμετροι, περιορίζομαι σε αυτό καθ'αυτό το θέμα του ασύλου.
Δεν νοείται να γίνονται καταστροφές μέσα στις σχολές, να κλέβονται υπολογιστές, οθόνες, projectors, να καίγονται βιβλία και άλλα υλικά, να σπάζονται πόρτες, παράθυρα, γραφεία, καρέκλες, και να μην γίνεται ΤΙΠΟΤΑ.
Κανένας δεν πρέπει να εμποδίζει την ελεύθερη ανάπτυξη ιδεών, φιλοσοφιών και προτάσεων, μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Σωστά υπάρχει η πρόβλεψη του πανεπιστημιακού ασύλου και πρέπει να διατηρηθεί.
Κακώς, πολύ κακώς (και σκόπιμα) γίνεται σύγχυση με την προστασία ανθρώπων και δράσεων, που καμία σχέση δεν έχουν με τα εκπαιδευτικά δρώμενα και αποσκοπούν στην καλλιέργεια εντάσεων και την πρόκληση κάθε έιδους ζημιών.
Τέτοιο άσυλο δεν υφίσταται και δεν πρέπει να υφίσταται. Δυστυχώς, για αυτό που για τους περισσότερους είναι αυτονόητο, χρειάζεται πιθανόν να γίνει και απαραίτητη σχετική νομοθετική διευκρίνηση.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Ασφαλιστικό με αφορμή δηλώσεις Μανώλη

Όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό μας σύστημα, υπάρχει ένας όρος που λέγεται κομματική πειθαρχία. Αυτά σε απλά ελληνικά λέγεται "πρόβατα στο μαντρί". Σε δύσκολες καταστάσεις ο "τσοπάνης" λέει στα πρόβατα: "Ακούστε μάγκες. Ο λύκος απειλεί. Πάμε όλοι μαζί γιατί όποιος μείνει παραπίσω, θα φαγωθεί...". Αυτό για να επανέλθουμε στα πολιτικά δρώμενα μεταφράζεται στο ότι αν εγώ σου πω να ψηφίσεις κάτι (ακόμα κι αν προσωπικά σου φαίνεται ηλίθιο), εσύ θα σκάσεις και θα το ψηφίσεις. Το πολύ πολύ αν είσαι φίρμα στο κόμμα να μη σκάσεις, αλλά το θέμα είναι να ψηφίσεις. Αν από την άλλη είσαι "νιούφης" και δε σκάσεις, ε εκεί μπορεί να σου ρίξω και καμιά διαγραφή να το παίξω αρχηγός.

Με αυτό σαν εισαγωγή παραθέτω δηλώσεις Μανώλη (βουλευτής ΝΔ) για το ασφαλιστικό. Κάτι κινείται στο "κοπάδι". Το θέμα είναι τις κρίσιμες ώρες (αποφάσεις, ψηφοφορίες) ποιο "πρόβατο" έχει τα ωά και ποιο όχι...


Προβλήματα στο εσωτερικό της ΝΔ προκαλούν οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό. Ο βουλευτής της ΝΔ, προερχόμενος από το συνδικαλιστικό χώρο Γιάννης Μανώλης δηλώνει πως δεν θα συμβάλει με την ψήφο του στην μείωση των συντάξεων και πως διαφωνεί με το να «μπει χέρι» στις συντάξεις των 600 ευρώ..

Ο κ. Μανώλης τόνισε ότι «η σύνταξη θα υπολογίζεται στη δεκαετία» και σχολίασε ότι «άμα το πάρετε και το ερμηνεύσετε σωστά, θα δείτε ότι η κυβέρνηση ανοίγει ένα μέτωπο»

«Εγώ νομίζω ότι θα καταφέρει αν το κάνει αυτό η κυβέρνηση, το ακατόρθωτο. Να μην έχει ούτε έναν σύμμαχο στην κοινωνία, και να τους έχει όλους απέναντι. Δηλαδή, θα δείτε το περίεργο, διότι περί περίεργου θα πρόκειται, να διαδηλώνει στον δρόμο, αυτός που παίρνει σήμερα 3.000 ευρώ σύνταξη, με αυτόν που παίρνει 600 ευρώ στη φάμπρικα. Θα είναι από τα πρωτόγνωρα θέματα» υποστήριξε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Real.

Ο κ. Μανώλης αναφέρθηκε στην ανάγκη πάταξης της εισφοροδιαφυγής από τα Ταμεία και την αντιμετώπισης της μαύρης εργασίας που φθάνει το ένα τρίτο των εργαζομνένων και είπε πως «πρώτα πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα ότι μειώνουμε τις αιμορραγίες του συστήματος, τις αιτίες του κακού του συστήματος και μετά λέμε ότι κύριοι δεν φτάνει αυτό» και «χρειάζεται να βάλουμε το χέρι στην τσέπη».

Ερωτηθείς ποια θα είναι η δική του στάση έναντι των προωθούμενων αλλαγών στο Ασφλαιστικό, ο Γιάννης Μανώλης εμφανίστηκε ξεκάθαρος: «Θα τα έχω καλά με την συνείδησή μου και με την άλλη μέρα. Αυτό δηλαδή να συγκρουστώ με τη συνείδησή μου δεν θα το κάνω».

«Μετά από 30 χρόνια δεν θα αλλάξω άποψη και θέση. Δεν θα πω γιατί αυτό είναι σα να πω ότι 30 χρόνια δεν ήξερα τι έλεγα, δεν έβλεπα. Ξαφνικά εγώ είδα το φως επειδή εγώ βολεύτηκα και έγινα βουλευτής» προσέθεσε..

«Μου είναι αδύνατον, έτσι να συμβάλλω με την ψήφο μου στην μείωση ξέρω εγώ της σύνταξης των 700, ή των 600, ή των 800 ευρώ. Μπορώ να δω αλλαγές, προσέξτε διορθώσεις στο σύστημα των υπερβολών και των αυτών. Βεβαίως και να τις συζητήσουμε [...] Αλλά όχι όμως την εύκολη λύση που είναι ειδικά να χτυπήσουμε αυτόν που παίρνει 600 ευρώ» κατέληξε.

Τη θέση του για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό διαχώρισε και ο βουλευτής Β' Αθηνών της ΝΔ Αργύρης Ντινόπουλος, ζητώντας να τηρηθούν οι προεκλογικές υποσχέσεις ότι δεν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας και δεν θα μειωθούν οι συντάξεις.

Ο υπουργός Επικρατείας Θοδωρής Ρουσόπουλος αρνήθηκε να σχολιάσει δηλώσεις βουλευτών έπειτα από ερώτηση για τις θέσεις των κ.κ. Μανώλη και Ντινόπουλου για το Ασφαλιστικό και επισήμανε πως στόχος είναι να επεξεργαστεί κανείς το Ασφαλιστικό με υπευθυνότητα και να ακούσει όλο το σχέδιο της κυβέρνησης.

«Δεν θίγονται ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της» υποστήριξε.

«Η Πολιτεία οφείλει να φροντίσει ώστε οι πολίτες της να μην βρεθούν κάποια στιγμή ξεκρέμαστοι» πρόσθεσε και συμπλήρωσε πως ο διάλογος θα ανοίξει ευρύτερα και στην κοινωνία. Για τα όρια ηλικίας επανέλαβε πως τα όρια των 60 και 65 ετών για γυναίκες και άντρες αντίστοιχα δεν θίγονται, ενώ ανέφερε πως, όπως είχε πει η κυβέρνηση και προεκλογικά, αν κάποιος επιθυμεί να παρατείνει το χρόνο της δουλειάς του για 3 χρόνια θα έχει αναβαθμισμένη σύνταξη.

Newsroom ΔΟΛ

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Νόμοι της Κρήτης - Crete's Rules

Αυτές τις μέρες, μονοπωλεί σχεδόν το ενδιαφέρον των τηλεοπτικών σταθμών η κατάσταση που επικρατεί σε κάποια χωριά της Κρήτης.
Αφορμή στάθηκε το τραγικότατο περιστατικό, όπου αστυνομικοί οπλισμένοι και επιβαίνοντες σε jeep, επιχείρησαν να κάνουν έλεγχο στο χωριό Ζωνιανά Ρεθύμνου. Έπεσαν σε καλά οργανωμένη ενέδρα από πολυάριθμη ομάδα οπλισμένων, που τους "γάζωσε" χωρίς κανένα δισταγμό.
Κακοποιά στοιχεία αναπτύσσονται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όχι βέβαια σε τέτοια διάσταση, όμως δεν είναι τελικά αυτό μόνο το πρόβλημα.
Η αστυνομία, ίσως και από αλληλεγγύη στο μέλος της που χαροπαλεύει, για να αποκαταστήσει το τρωθέν γόητρο της, οργανώνει νέα επιχείρηση στην περιοχή.
Αυτή τη φορά, προαναγγέλει τις προθέσεις της και εφορμά με συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων.
Και άκουσον άκουσον, παρ΄όλο που έδωσε πολύτιμο χρόνο σε όλους τους ενδιαφερόμενους να εξαφανίσουν ίχνη, αλλά και να εξαφανιστούν και οι ίδιοι, έχουν βρεί μέχρι τώρα που γράφω το παρόν τα εξής :
  • Δεκάδες σακκιά με χασίς (αποξηραμένο και μη)
  • Ξιφολόγχες, όπλα και σφαίρες
  • Μονάδα αποξήρανσης και επεξεργασίας χασίς, εντός κοινοτικού κτιρίου !
  • Πολλά κλεμένα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, καμένα για καταστροφή στοιχείων
  • Ενδείξεις για συμμετοχή στις ληστείες των ΑΤΜ
  • Το εξωφρενικό ποσό των 250.000 ευρώ σε χαρτονομίσματα σε σπίτι δημοσίου υπαλλήλου
Έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι αναπτύσσεται παράνομη δραστηριότητα στην περιοχή?

Και τώρα ερχόμαστε στον παραλογισμό...
Σήμερα λέει, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των Ζωνιανών, αποφάσισε να μην λειτουργήσουν τα σχολεία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παρουσία της αστυνομίας στην περιοχή !!!!
Τι λέτε ρε παιδιά, μιλάτε και πράττετε σοβαρά ???
Επιλέγετε να στερήσετε στα παιδιά σας το δικαίωμα στη μόρφωση και την παιδεία, επειδή ενοχλούνται κάποιοι που συνήθισαν να βγάζουν λεφτά άνετα και παράνομα ?
Το ιδιότυπο αυτό καθεστώς, φαίνεται πως υφίσταται αρκετά χρόνια. Αφού δεν έχετε κάνει κάτι εσείς, οι κάτοικοι της περιοχής, για να τους απομονώσετε, γιατί σας κακοφαίνεται και αντιδράτε στην επέμβαση της αστυνομίας ?
Η κατάσταση αυτή δεν είναι δυνατό να συνεχίζεται.
Αν και θεωρητικά αυτονόητο, επισημαίνω ότι είμαστε όλοι πολίτες του ευνομούμενου κράτους που λέγεται Ελλάδα και έχουμε ως τέτοιοι, δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Ας σκεφτεί λοιπόν ο καθένας, απλά, καθαρά και λογικά και ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Οφείλω παράλληλα να επισημάνω ένα ακόμα αυτονόητο : ότι φυσικά και δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο των Κρητικών τέτοιες συμπεριφορές και δραστηριότητες.
Σε πρόσφατο ταξίδι μου στην Κρήτη, για το γάμο του φίλου Samarita, είχα την ευκαιρία να απολαύσω την Κρητική φιλοξενία και να γνωρίσω εξαιρετικούς ανθρώπους.
Ας μου επιτραπεί δε, να κάνω μια διάκριση και να στείλω θερμούς χαιρετισμούς στο Σπήλι και τους κατοίκους του και ιδιαίτερα στην αγαπητή Κυρία που μας σέρβιρε ρακί και μεζεδάκια, στο κατάστημα του γιου της, εκεί δίπλα στα νερά, στον μεγάλο πλάτανο !
Σ' ευχαριστούμε !

Leave the schools open

During the latest 20 years, it is happening almost every academic season. Universities, Technical Institutes and High Schools are staying closed for a long period of time.
Part of the students doesn't want the government to put into effect some reformation meters. They organize a general assembly where they decide to take control of the school, and the lessons stop.
Although it is the majority that makes the decision, it is well known to everyone, that in many cases, especially at the Universities, a lot of the students stay away from these assemblies, due to their preceding disappointment.
As a result, the level of education in Greece lowers, the studying time exceeds the limit while student's families have to spend more money for their accommodation.
So if we really care about our future, we have to do something about our education system.
In order to :
  1. Provide education for all the people in Greece
  2. Protect the poor from spending more money for education
we have to Leave the schools OPEN.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Νυφικό - Συμβουλές...

Μιας και πρόσφατα πέρασα την ...εμπειρία ενός γάμου, θα ήθελα να ξεκινήσω ένα post στο οποίο να μπορούμε να καταγράψουμε κάποιες συμβουλές για αυτό το θέμα.

Κι όταν λέω συμβουλές, δε μιλάω για συμβουλές επιλογής συντρόφου (αυτόν έτσι κι αλλιώς για να ψάχνεστε να παντρευτείτε τον έχετε ήδη βρει...), αλλά για συμβουλές σε πρακτικά ζητήματα ετοιμασίας του ...όλου show!

Ξεκινάω λοιπόν εγώ (με την ελπίδα να ακολουθήσουν κι άλλοι) και δίνω την πρώτη συμβουλή. Αυτή η πρώτη συμβουλή αφορά κυρίως τις νύφες, αλλά η "μπάλα" παίρνει και τους γαμπρούς προφανώς:

Αν επιλέξετε μακρύ νυφικό (μακρύ=ακουμπάει στο έδαφος), να είστε προετοιμασμένοι είτε να το αγοράσετε ή να μαλώσετε με το μαγαζί που σας το ενοικίασε!

Για του λόγου το αληθές αναφέρω πιο αναλυτικά τη δικιά μας εμπειρία: Ο δικός μας γάμος έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης. Η γυναίκα μου επέλεξε ένα νυφικό το οποίο δεν είχε τίποτε τεράστιες ουρές. Απλά ήταν μακρύ και για να μη σέρνεται στο πάτωμα, πιανόταν με 2 κλιπάκια. Το νυφικό αυτό το νοικιάσαμε από το κατάστημα Evelin , ένα από τα πιο γνωστά "νυφό"-καταστήματα στο Ηράκλειο.

Γίνεται λοιπόν ο γάμος. Το νυφικό μια χαρά, μέχρι που πάμε στο μαγαζί που έγινε το τραπέζι και πρέπει να χορέψουμε. Εκεί άρχισε η δυσκολία. Από τη μια να προσπαθείς να χορέψεις και από την άλλη να προσπαθείς να μη πατήσεις το νυφικό. Όλο το βράδυ αυτό το άγχος...

Το νυφικό βεβαίως δεν ήταν από κανένα άθραυστο υλικό. Η φούστα του στο σημείο που πλησίαζε το έδαφος (όντας γαμπρός ομολογώ ότι δεν ξέρω την τεχνική ορολογία περί φουστών) ήταν από τούλι. Οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πατηθεί και να μη σκιστεί...

Για να μη μακρηγορώ, το νυφικό κάτω χαμηλά πατήθηκε και σκίστηκε σε κάποια σημεία. Άλλωστε δεν υπήρχε περίπτωση να μη συμβεί αυτό, εκτός κι αν κλειδώναμε τη νύφη σε μία γυάλα για να μη τη πλησιάζει κανείς σε απόσταση μικρότερη του μέτρου.

Πάμε λοιπόν την επόμενη μέρα του γάμου να γυρίσουμε το νυφικό στο κατάστημα Evelin, στην Έβανς. Εκεί γίνεται ένας πολύ ωραίος καυγάς κατά τον οποίο αρνούνται να παραλάβουν το νυφικό στην κατάσταση αυτή (λες και υπήρχε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να ερχόταν πίσω άθικτο!) και μας δίνουν 2 επιλογές: Είτε να πληρώσουμε 350€ (και ουσιαστικά να το αγοράσουμε) ή να μας κυνηγήσουν δικαστικά για διαφυγόντα κέρδη (επειδή δε θα μπορούσαν κατά τα λεγόμενα τους να το ενοικιάσουν ξανά)!

Αυτή λοιπόν είναι η παγίδα: Αντί να σου ζητήσουν το ποσό αγοράς ευθύς εξαρχής, στο ενοικιάζουν και καλά. Όταν όμως πας να το επιστρέψεις μαθαίνεις ότι έχεις να πληρώσεις και κερατιάτικα. Εκμεταλλεύονται το ότι εσύ θέλεις να ξεμπερδεύεις και πάνε να βγάλουν το έξτρα χαρτζιλικάκι για το οποίο μάλιστα σε απειλούν με δικαστήρια...

Συμπέρασμα λοιπόν: Ή πάτε σε λύση νυφικό-μίνι ή το αγοράζετε και στη τελετή δεν έχετε το άγχος της επιστροφής.

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Πολιτικό "deja vu" ?!?

Πολιτικό "deja vu" με επανάληψη του 1957
6/9/2007

Διαβάζοντας κάποιος 10 πολύ συγκεκριμένες ειδήσεις γενικότερου πολιτικού περιεχομένου που αναφέρονται στη συνέχεια και διαθέτοντας σχετικά επαρκείς γνώσεις της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, αναρωτιέται .....
Ιδού λοιπόν αυτές οι 10 ειδήσεις οι οποίες δημοσιεύθηκαν πριν από 50 χρόνια με την ίδια δημοσιογραφική εγκυρότητα και αίσθηση επικαιρότητας:

1. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει κάθε λόγο να είναι αισιόδοξος ότι με την ετυμηγορία των Ελλήνων ψηφοφόρων θα κυβερνήσει άνετα για άλλα τέσσερα χρόνια και θα κλείσει έτσι την πρώτη του οκταετία στην εξουσία.

2. Ο κ. Καραμανλής έχει και ένα ακόμη λόγο να είναι αισιόδοξος για την πολιτική του σταδιοδρομία: έχει όλο το μέλλον μπροστά του, αφού αν και είναι ήδη εκλεγμένος πρωθυπουργός, δεν παύει να είναι ακόμη νέος, μόλις 51 ετών όντας ο νεότερος πρωθυπουργός της χώρας όταν ανέλαβε καθήκοντα, αφού ήταν μόλις 48 ετών.

3. Όπως όλα δείχνουν, οι εκλογές που έρχονται θα οδηγήσουν σε μία πεντακομματική βουλή, αυτό όμως δεν δείχνει να φοβίζει τον κ.Καραμανλή.

4. Η αισιόδοξη βεβαιότητα του Κ. Καραμανλή πηγάζει από διάφορους λόγους.Ένας από αυτούς είναι το γεγονός πως ο ηγέτης της κεντρώας αντιπολίτευσης, ο Γεώργιος Παπανδρέου, αμφισβητείται από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους του οι οποίοι περιμένουν σε πρώτη ευκαιρία να του αρπάξουν την προεδρική καρέκλα, με πρώτο και καλύτερο τον κ. Βενιζέλο. Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι άπειρος πολιτικός. Έχει αναλάβει διάφορα κυβερνητικά πόστα, όπως π.χ. το υπουργείο Παιδείας το οποίο ανέλαβε στα 42 του χρόνια και το άφησε 2 χρόνια μετά στα 44 του.

5. Ένας ακόμη λόγος που προξενεί αισιοδοξία στον αρχηγό της κυβερνώσας συντηρητικής παράταξης είναι και το γεγονός πως και σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οι κυβερνήσεις είναι δεξιές, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία όπου κυβερνούν οι Χριστιανοδημοκράτες.

6. Από την πλευρά της, η κεντρώα (αλλά και η αριστερή) αντιπολίτευση αισιοδοξεί, πως στην Ελλάδα θα πέσει από τη κυβέρνηση η Δεξιά, αφού όλα δείχνουν πως στην μεγάλη σύμμαχο, τις ΗΠΑ, έρχεται το τέλος της ρεπουμπλικανικής οκταετίας και ο επόμενος πρόεδρος θα είναι ο δημοκρατικός υποψήφιος, ο οποίος αν και ανήκει σε μία ομάδα πληθυσμού που ως τώρα ήταν αδιανόητο πως θα έβγαζε πρόεδρο, εν τούτοις είναι δημοφιλής ενώ προέρχεται και από πολιτική οικογένεια.

7. Ένα από τα θέματα που κυριαρχούν στις ελληνικές εφημερίδες αναφορικά με την εξωτερική πολιτική της χώρας είναι τα γεγονότα στην Τουρκία, όπου οι εκλογές ανέδειξαν νικητή και πρωθυπουργό έναν πολέμιο του στρατιωτικού κατεστημένου ο οποίος είναι ευνοϊκά προσκείμενος στο πολιτικό Ισλάμ.

8. Στα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή θα πρέπει> να επισημανθεί η πρωτοφανής σε σημασία κίνηση να συσφίξει τις οικονομικές σχέσεις της Αθήνας με τη Μόσχα, κάτι που σύμφωνα με τους γνώστες του παρασκηνίου "θορύβησε" την Ουάσιγκτον.

9. Στα της εσωτερικής διοίκησης, ο κ. Καραμανλής κατηγορήθηκε για αρκετές επιλογές του. Ενδεικτικό ήταν, ότι στις χειρότερες στη μέχρι τότε θητεία του θεομηνίες, οι οποίες οδήγησαν σε χιλιάδες άστεγους, στην καταστροφή του χώρου ενός ιστορικού μουσείου και σε οικονομικό αδιέξοδο ενός ολόκληρου νομού, δεν έδειξε την πολιτική αποφασιστικότητα που απαιτείτο, ενώ απέκλεισε και τις δημοτικές αρχές και τους τοπικούς φορείς από οποιεσδήποτε διαχειριστικές αποφάσεις.

10. Στα της γενικότερης οικονομικής πολιτικής, αξίζει να επισημάνουμε ότι ένα από τα κυριότερα γεγονότα της χρονιάς αφορούσε στην ανεξέλεγκτη διαχείριση εκ μέρους των ασφαλιστικών οργανισμών των αξιογράφων τους (ομόλογα, κ.λπ.) χωρίς να ζητείται η έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδος.

Όσοι βιάστηκαν να απαντήσουν πως τα παραπάνω γεγονότα αφορούν στο 2007και όχι στο 1957, δεν θα πρέπει να ξεχνούν για κάθε μία από τις παραπάνω 10 ειδήσεις ότι:

(1) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1955 και κέρδισε τις εκλογικές αναμετρήσεις έως το 1963 οπότε παραιτήθηκε και απλώς ο Κώστας Καραμανλής στοχεύει σε επανεκλογή του στις εκλογές του 2007.

(2) Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1907, έχει δηλαδή κλείσει το 1957 την ηλικία των 50 ετών και έχει μπει στα 51 και ασφαλώς είναι σύμπτωση το ότι ο Κώστας Καραμανλής γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1956 οπότε εφέτος, το 2007, είναι 51 ετών. Και οι δύο έγιναν πρωθυπουργοί σε ηλικία 48 ετών (το 1955 και το 2004 αντίστοιχα).

(3) Στις εκλογές που διενεργήθηκαν τον επόμενο χρόνο, το 1958, στη βουλή εκπροσωπήθηκαν πέντε σχηματισμοί: δύο κόμματα και τρεις συνασπισμοί (1:ΕΡΕ, 2: Κόμμα Φιλελευθέρων, 3: ΕΔΑ και ανεξάρτητοι εκλεγέντες με το ψηφοδέλτιο της ΕΔΑ, 4: Ένωσις Λαϊκού Κόμματος που απετέλεσε ενιαίο σχηματισμό 6 κομμάτων και 5: Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις η οποία εκπροσωπούσε 5 κόμματα). Το 2007, οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν πεντακομματική βουλή με ένα κεντροδεξιό κόμμα, ένα δεξιό, ένα κεντροαριστερό και δύο αριστερά, ωστόσο αυτές δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί μέσω της ψήφου των Ελλήνων.

(4) Ο Σοφοκλής Βενιζέλος ήταν εκείνος ο οποίος αμφισβήτησε ανοικτά και εντόνως τον ηγετικό ρόλο του Γεωργίου Παπανδρέου στην κεντρώα παράταξη... Τόσο ο Γεώργιος Παπανδρέου ο πρεσβύτερος (1888 - 1968) όσο και ο Γεώργιος Παπανδρέου ο νεώτερος (1952-) ανέλαβαν το υπουργείο Παιδείας σε ηλικία 42 ετών και το παρέδωσαν σε ηλικία 44 ετών (1930 - 1932 ο πρώτος και 1994 - 1996 ο δεύτερος).

(5)Το 1957, καγκελάριος της Γερμανίας ήταν ο Χριστιανοδημοκράτης Κόνραντ Αντενάουερ. (6) Μετά το τέλος της οκταετίας του Ρεπουμπλικανού Αϊζενχάουερ, θα εκλεγόταν ο Δημοκρατικός Τζων Κέννεντυ, ο οποίος ήταν ο πρώτος καθολικός πρόεδρος, ενώ προερχόταν από οικογένεια πολιτικών (πατέρας και δύο αδέλφια πολιτικοί). Δεν αποκλείεται κάτι ανάλογο να συμβεί και το επόμενο έτος ώστε μετά το τέλος της οκταετίας του Ρεπουμπλικανού Τζωρτζ Μπους να εκλεγεί για πρώτη φορά γυναίκα πρόεδρος, η Δημοκρατική Χίλαρυ Ρόνταμ Κλίντον, σύζυγος του Μπιλ Κλίντον.

(7) Ο νικητής των εκλογών του 1950, του 1954 και του 1957 Αντνάν Μεντερές έδειξε "ύποπτη" για τους κεμαλικούς στρατηγούς ανοχή στην ισλαμική θρησκευτική παράδοση και ήλθε σε αντιπαράθεση με το στρατό, απομακρύνοντας από τις θέσεις τους κεμαλικούς αξιωματικούς προκειμένου να θέσει τις ένοπλες δυνάμεις υπό πολιτικό έλεγχο. Έπρεπε να περάσει μισός αιώνας για να "τολμήσει" ένας άλλος Τούρκος πολιτικός, ο Ταγίπ Ερντογάν.

(8) Παρά το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής, η Ελλάδα έκανε ήδη από το 1956 ανοίγματα στη Μόσχα και ήταν ενδεικτική τόσο η ανεπίσημη επίσκεψη του Σοβιετικού υπουργού Εξωτερικών, Ντιμίτρι Σεπίλωφ στην Αθήνα όσο και η εντυπωσιακή αύξηση των εμπορικών ανταλλαγών με την Ανατολική Ευρώπη (πάνω από 1.100% μεταξύ 1952 και 1958). Ανοίγματα που μισό αιώνα αργότερα συνεχίζονται με τη διπλωματία των αγωγών.

(9) Πρόκειται για τη "μαύρη" τετραετία του Βόλου και της Μαγνησίας, όταν η πόλη δοκιμάσθηκε μεταξύ 1954 και 1957 από επάλληλους σεισμούς και πλημμύρες των χειμάρρων της πόλης, οπότε επλήγη το μουσείο της πόλης με αποτέλεσμα το 1957 το Αρχαιολογικό Συμβούλιο να αποφασίσει την κατάργησή του.

(10) Από το 1957, με ειδικό νόμο της χρονιάς εκείνης, η Τράπεζα της Ελλάδος παρέχει υπηρεσίες θεματοφύλακα στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς, χωρίς όμως στις υπηρεσίες θεματοφύλακα να συμπεριλαμβάνονται η αξιολόγηση της επένδυσής τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ή ο έλεγχος των τιμών.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Δημοσιογραφία των εντυπώσεων

Αναδημοσιεύω με μερικές δικές μου σημειώσεις :

Το ότι μέρος της ελληνικής δημοσιογραφίας είναι απόλυτα αναξιόπιστο και καθοδηγούμενο, είναι νομίζω γνωστό.
Το γεγονός ότι η λέξη αλήθεια είναι άγνωστη σε μερικούς Έλληνες εκδότες, είναι επίσης γνωστό.
Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση και φαίνεται απίστευτο είναι ότι ακόμα και οι υποτιθέμενες φωτογραφίες - ντοκουμέντα είναι πλαστές!

Δεν έχει κανείς παρά να ρίξει μια ματιά στο εξώφυλλο της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" της 26ης Ιουλίου 2007 για να καταλάβει.

http://www.ethnos.gr/showpic.asp?pic=http://media.feed.gr/filesystem/images/20070726/low/assets_LARGE_t_942_113829.JPG

Στο εξώφυλλο βλέπουμε τρεις ανθρώπους να δίνουν κυριολεκτικά μάχη με τις φλόγες πάνω στην σκεπή του σπιτιού τους. Μέχρι εδώ καλά...

Για κακή τύχη των δημοσιογράφων και των συντακτών της εφημερίδας, η ίδια φωτογραφία δημοσιεύτηκε και σε άλλα έντυπα (όπως η εφημερίδα city press) με τη μόνη διαφορά ότι η τεράστια φωτιά δεν υπήρχε!!!

http://www.cpress.gr/article.php?art=42879

Προφανώς οι κύριοι της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" για να δημιουργήσουν μεγαλύτερη εντύπωση (και αγανάκτηση) στο αναγνωστικό κοινό θεώρησαν σκόπιμο να κάνουν χρήση των δυνατοτήτων του γνωστού λογισμικού Photoshop και ομολογώ ότι έκαναν καλή δουλειά.

Το ερώτημα φυσικά που γεννάται είναι εάν ακόμα και μια απλή φωτογραφία από μια πυρκαγιά αποδεικνύεται ότι είναι πλαστή και προσπαθεί να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις, τι γενικότερη αξιοπιστία μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν τα έντυπα σε άλλα πολύ πιο σημαντικά θέματα;

Πυρκαγιές

Πιθανή εξήγηση του δραματικού φαινομένου που φέτος το καλοκαίρι βύθισε τη χώρα στο πένθος, με την απώλεια πολλών ανθρώπινων ζωών και την καταστροφή πολύτιμων πνευμόνων πρασίνου, δίνεται στο παρακάτω άρθρο :


Πιθανή εξήγηση :

(Το αγγλικό άρθρο βρίσκεται στη σελίδα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=757320 )

Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ

Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου η Ελλάδα υπέστη μια τις από πιο αποτροπιαστικές καταστροφές στην ιστορία της.
Η Δυτική και η Νότια Πελοπόννησος, η Νότια Εύβοια, αλλά και ορισμένα προάστια της Αθήνας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιές. Εξήντα πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (μια μάνα απανθρακώθηκε μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, θυμίζοντας σκηνικό αρχαίας τραγωδίας), αρκετοί ακόμα και τώρα αγνοούνται, χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και εκατομμύρια στρέμματα δασικής και αγροτικής γης μεταβλήθηκαν σε στάχτες και αποκαΐδια.
Πέρα από την απώλεια (πάρα πολλών) ανθρώπινων ζωών, η καταστροφή που προκάλεσαν οι εμπρηστές θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα αρχίσουν να φαίνονται σε βάθος χρόνου. Ο αφανισμός των δασών θα προκαλέσει γενική αύξηση της θερμοκρασίας, πλημμύρες το χειμώνα, διάβρωση του εδάφους και κατολισθήσεις. Επιπλέον οι κατεστραμμένες περιοχές θα σημαδευτούν από ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τεράστια εσωτερική μετανάστευση του ντόπιου πληθυσμού στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα υποστεί γενική πτώση της αγροτικής παραγωγής, καθώς οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές παραγωγοί λαχανικών, φρούτων και, κυρίως, ελαιόλαδου.
Αναμφίβολα λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.
Ένα έγκλημα όμως που δεν φαίνεται να είναι και τόσο... ακούσιο. Οι περίπου 290 εστίες φωτιάς που ξέσπασαν σε Πελοπόννησο και Εύβοια για κάθε πολίτη καλής πίστης, για κάθε πολίτη ο οποίος δεν έχει (ή δεν επιθυμεί να έχει) «γραμμή» από κόμματα ή κομματίδια, παραπέμπουν ευθέως σε ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού.
Ποιος έβαλε 290 εστίες φωτιάς; Γριές και γέροι 70-80 χρονών που συνελήφθησαν από τις επίσημες ελληνικές αρχές; Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), για να κερδίσει πόντους στις εκλογές; Μήπως... αναρχοαυτόνομοι, ξένος δάκτυλος, τρομοκράτες;
Μόνο έλληνες του εξωτερικού μπορούν να «χάψουν» τα διάφορα μυθεύματα που ψιθυρίζονται τον τελευταίο καιρό. Όσοι ζουν στην Ελλάδα κατάλαβαν, ένιωσαν, υποψιάστηκαν τι μπορεί να συμβαίνει.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος ή ποιοι μπορεί να είχαν συμφέρον να γίνουν στάχτη και αποκαΐδια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασικών εκτάσεων;
Μήπως αυτός ή αυτοί που θα αποκόμιζαν και το μέγιστο δυνατό όφελος από μια τέτοια ολοσχερή καταστροφή; Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλα τα δεδομένα...

Η Ιονία Οδός

Η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στην Πελοπόννησο με την ονομασία «Ιονία Οδός» (συγκεκριμένα το νότιο τμήμα της Ιονίας Οδού, καθώς η Ιονία εκτείνεται επίσης στην Κεντρική και στη Νότια Ελλάδα), που συνδέει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της, Κόρινθο, Πάτρα, Πύργο και Καλαμάτα, εμφανίστηκε ως σχέδιο το 1996, αλλά δεν υλοποιήθηκε αμέσως λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, οι οποίοι απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρων. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε το 2004 να ξεκινήσει σύντομα την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Τελικά η κατασκευή του δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2007 στις ελληνικές και πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρείες Vinci - Ελλ. Τεχνοδομική - TEV, Άκτωρ, J&P Avax, Hochtief και Αθηνά και είχε δρομολογηθεί να ξεκινήσει αμέσως, με την προοπτική να ολοκληρωθεί το 2011 [i ].
Η Ιονία Οδός θα εξασφάλιζε οδική πρόσβαση στις τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονταν στη δυτική Πελοπόννησο, καθώς και σε εκείνες που σχεδιαζόταν να κατασκευαστούν, και επομένως η ολοκλήρωσή της δεν θα έπρεπε να πάρει περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο.
Το μόνο πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν μερικά «ενοχλητικά» δάση, βιότοποι και οικοσυστήματα, αλλά και ορισμένοι οικολόγοι ή τοπικοί ακτιβιστές. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία Γιώργος Κοντογιάννης δήλωνε το 2004: «Πεποίθηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι η Ιονία Οδός πρέπει να προχωρήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες καθυστερήσεις των τελευταίων ετών» [ii].
Η Ιονία είχε αρχικά προγραμματιστεί να περάσει από μέρη υψίστης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως η λίμνη Καϊάφα στην περιοχή της Ζαχάρως, η οποία μάλιστα είχε συμπεριληφθεί και στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο Natura 2000, χαρακτηριζόμενη ως περιοχή «υψηλής προστασίας». Όπως μάλιστα επισήμαινε τον Ιούλιο ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως Κώστας Αγραπιδάς: «Ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή τους με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή, καθιστά το οικοσύστημα Καϊάφα ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Παρά τις αφόρητες πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας, στο οποίο υπάγεται η προαναφερθείσα περιοχή, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη λίμνη Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού. Σύμφωνα ωστόσο με τους ισχυρισμούς του κ. Αγραπιδά, υπήρχε δυνατότητα εναλλακτικής χάραξης της Οδού, ώστε να μη διέρχεται από την περιοχή. Ενδεχομένως όμως να ήταν μεγαλύτερη σε μήκος (και σε κόστος) [iii ]. Τελικά το υπουργείο ενέδωσε στα (αλλεπάλληλα) αιτήματα των κατοίκων και αποφάσισε στις 24 Ιουλίου να ακολουθήσει άλλη χάραξη για την Ιονία, προκειμένου να μη διέρχεται από τη λίμνη και να μη θίγεται έτσι το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής [iv ].
Ωστόσο τα σχέδια άλλαξαν: μόλις ένα μήνα αργότερα η περιοχή γύρω από τη λίμνη Καϊάφα κάηκε ολοσχερώς. Όλως δε τυχαίως, οι εστίες των περισσότερων πυρκαγιών που ξέσπασαν συμπίπτουν απόλυτα με το αρχικό σχέδιο χάραξης της Ιονίας Οδού...
Αρκεί κανείς να συγκρίνει την εικόνα της φλεγόμενης Πελοποννήσου από δορυφόρο της NASA με το αρχικό σχέδιο της Ιονίας Οδού και θα βγάλει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα. Τι είδους συμπέρασμα θα είναι αυτό;
Πολύ απλά, το ότι οι κατασκευαστές της Ιονίας Οδού τώρα θα έχουν αντιμετωπίσουν την ελάχιστη δυνατή αντίσταση στην εκμετάλλευση της κατεστραμμένης περιοχής.

«Επενδύσεις» στα αποκαΐδια

Η λίμνη Καϊάφα είχε όμως έλξει το ενδιαφέρον και άλλων «επενδυτών». Το 2003 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Γεωργακόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας -απ' όπου και εκλέγεται- να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να την παραχωρήσει σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων αλλά και γηπέδων γκολφ.
Ο ίδιος είχε παρουσιάσει μια έκθεση στην οποία προτεινόταν μια επένδυση 150 εκατομμυρίων ευρώ για τον «εκσυγχρονισμό» των ιαματικών λουτρών και την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων στην περιοχή [v ]. Παράλληλα, δεν παρέλειπε κάθε λίγο και λιγάκι να αποκαλεί τους οικολόγους που αντιδρούσαν στα σχέδια αυτά «οικοτρομοκράτες» [vi ].
Τώρα λοιπόν που ο πανέμορφος αυτός βιότοπος γύρω από τη λίμνη έχει κατακαεί, οι «επενδυτές» (και οι πολιτικοί ατζέντηδές τους) δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν και πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια ή τους ενοχλητικούς «οικοτρομοκράτες» για να την αποχαρακτηρίσουν.
Πέρα όμως από τη λίμνη Καϊάφα, και άλλα μέρη της Δυτικής Πελοποννήσου, μέσα (ή δίπλα) από τα οποία θα περάσει η Ιονία Οδός, θεωρούνται ιδανικά για την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Μεσσηνία λ.χ. πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόκειται να επενδυθούν για την κατασκευή έντεκα μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, πολυτελών εξοχικών βιλών, μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενός συνεδριακού κέντρου, καθώς και τεσσάρων (τεράστιων) γηπέδων γκολφ. Ο κύριος επενδυτής στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι είναι ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επικεφαλής της εταιρείας Costamare Shipping SA., με έδρα τον Παναμά, αλλά και ισχυροί διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι. Η πολυεθνική Kempinski, που δραστηριοποιείται κυρίως στη ΝΑ Ασία, πρόκειται να αναλάβει την εκμετάλλευση των μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενώ μεγάλο αμερικανικό γραφείο έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των γηπέδων γκολφ [vii ]. Ο εν λόγω επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει απαλλοτριώσει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης με ελιές -πολλές φορές χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της-, αλλά και εκτάσεις σε περιοχές δίπλα στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου (επίσης προστατευόμενη από τη Natura 2000), παραβιάζοντας, όπως ακούγεται, ανοιχτά το νόμο. Τα λιγοστά «γραφειοκρατικά» προβλήματα σε σχέση με τις άδειες από την Αρχαιολογική και τη Δασική Υπηρεσία που παρέμεναν ξεπεράστηκαν το 2005, ύστερα από μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...
Παράλληλα ο ίδιος εξασφάλισε επιχορήγηση(!) 45% από το κράτος για τις «επενδύσεις» του [viii ]. Και προφανώς τώρα, που μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας καταστράφηκε ολοσχερώς από τις πυρκαγιές, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατεστραμμένες περιοχές, απαλλοτριώνοντας μάλιστα και την απαιτούμενη γη σε εξευτελιστικές τιμές...
Ένα άλλο μέρος στη Δυτική Πελοπόννησο που θεωρούνταν «κελεπούρι» εδώ και καιρό από τους «επενδυτές» είναι το Κατάκωλο Ηλείας. Ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι στα τέλη Αυγούστου ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος World Trade Center Group έστειλε τον αντιπρόεδρό του, David Η. Lee, στην Ηλεία να επικυρώσει μια συμφωνία με κρατικούς και τοπικούς παράγοντες για την «ανάπτυξη» της περιοχής [ix ].
Αλλά και για την περιοχή γύρω από την αρχαία Ολυμπία είχαν γίνει συζητήσεις πιθανής τουριστικής εκμετάλλευσης. Πλήθος εγχώριων και ξένων «επενδυτών» είχαν προτείνει την αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με το να χτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης είχαν προτείνει ακόμα και τη χρήση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων [x ]. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μέχρι τώρα δεν μπορούσε να γίνει εφικτή η εφαρμογή αυτών των σχεδίων ήταν ότι η περιβάλλουσα περιοχή απλώς τύχαινε να είναι δάσος. Μετά τη φωτιά ωστόσο, την Ολυμπία δεν την περιβάλλει πια δάσος. Το εμπόδιο αυτό έπαψε να υφίσταται...
Κατά τα άλλα, είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Δυτική Πελοπόννησος έχει μερικές από τις πιο μαγευτικές ακτές σε όλη τη χώρα. Αρκετοί επίσης γνωρίζουν ότι οι κάτοικοί της είναι από αρχαιοτάτων χρόνων παραδοσιακά προσηλωμένοι στις ιδιοκτησίες τους και ουδέποτε θα επιθυμούσαν να αντίκριζαν μια μέρα τη γη τους να την εκμεταλλεύονται τουριστικά πολυεθνικές «αναπτυξιακές» εταιρείες.
Έχοντας λοιπόν γνώση αυτού του στοιχείου οι τουριστικοί «επενδυτές», αντιλαμβάνονταν ότι για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή έπρεπε πρώτα να καταστραφεί οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση στα σχέδιά τους.

Ο ρόλος των Γερμανών

Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος μπορεί να είχε συμφέρον να καούν τα βουνά;
Στις παρακείμενες τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό τοις πάσι γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος συμφερόντων επιθυμούσε διακαώς να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά όρη χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν επίσης και για την εκμετάλλευση του Γράμμου στη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος κάηκε μερικώς τον Ιούλιο...
Το γερμανικό κεφάλαιο ήταν παράλληλα δραστήριο στη Δυτική Πελοπόννησο και στην Εύβοια, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γης είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω offshore εταιριών. Μία από τις ανάδοχες γερμανικές εταιρίες για την κατασκευή της Ιονίας Οδού, η Hochtief, ανήκει στον κ. Καϊτέλ.
Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι γιος του ομώνυμου και διαβόητου στρατηγού των ναζιστών δεν φαίνεται να βαρύνει και πολύ στη συνείδηση των αρμοδίων: οι περισσότεροι εξάλλου απ' αυτούς είχαν από καιρό αντιληφθεί, νομοτελειακά και με μια δόση μοιρολατρίας, ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να απέτυχε να υποτάξει την Ελλάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κατάφερε όμως το 2007. Χωρίς στρατιωτικές εισβολές, τανκς και βαρέα όπλα, μόνο με μερικές φωτιές, με πακτωλό μάρκων και με τη βοήθεια των σύγχρονων δοσιλόγων, των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας: των κεντρικών και τοπικών αρμοδίων της δημόσιας διοίκησης.
Δεν θα 'πρεπε ίσως εδώ να αγνοηθεί και ο -επίσης σημαντικός- ρόλος Βρετανών και Αμερικανών. Έχοντας σχεδόν «καταλάβει» την Κέρκυρα και την Κρήτη με ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, άρχισαν να ορέγονται και την Πελοπόννησο. Έτσι, αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις γης και τώρα ετοιμάζονται να τις «αξιοποιήσουν» τουριστικά.

Το λόμπι του γκολφ

Ένα από τα ισχυρότερα μπλοκ συμφερόντων -αν όχι το ισχυρότερο- από αυτά που επιθυμούν διακαώς την τουριστική «ανάπτυξη» των ελληνικών ακτών είναι κι εκείνο των κατασκευαστών γηπέδων γκολφ. Η τεραστίου μεγέθους περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η κατασκευή τέτοιων γηπέδων (από τη σπατάλη νερού, τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και τη διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων) δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Τουναντίον, κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να παραχωρηθούν τεράστιες εκτάσεις γης της υπαίθρου σε «επενδυτές» γκολφ.
Έτσι, ο υπουργός Δημόσιων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δήλωνε το Μάιο του 2007 σχετικά με το ζήτημα των γηπέδων γκολφ: «Η Ελλάδα έχει μόνο(!) έξι γήπεδα, ενώ η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία πάνω από 300 και η Πορτογαλία 36». Παράλληλα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, που όλως τυχαίως είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, είχε δηλώσει δημόσια το 2005: «Είναι αναγκαία(!) πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ».
Επιπλέον αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές του 2004, υποστήριζε την επέκταση της βιομηχανίας γκολφ στην Ελλάδα, ενώ μετά τις εκλογές, τις οποίες έχασε, δεν αντιπολιτεύτηκε καθόλου την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα αυτό [xi ].
Κατά τα άλλα, όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και εκθέσεις, που προειδοποιούσαν για την καταστροφή που θα προκαλούσαν τα γήπεδα γκολφ, αγνοήθηκαν παντελώς.
«Ποιος παρακάμπτει μελέτες για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης;» διαμαρτυρόταν έντονα τότε η Ελένη Μπριασούλη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου. «Νομίζουν ότι θα γεμίσουν έτσι τα ξενοδοχεία; Το 70% του παγκόσμιου τουρισμού χειραγωγείται από έναν οργανισμό ( σ.σ.: Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού). Αυτοί προωθούν το σύμπλεγμα του γκόλφερ και εκβιάζουν κι εμάς να αποδεχτούμε αυτό το μοντέλο. Έτσι έγινε και με τις πισίνες». Ποιο σύμπλεγμα τουρίστα εννοούσε ακριβώς η Ελένη Μπριασούλη; «Το μοντέλο αυτό του τουρισμού είναι ο ξένος που έρχεται και τα κάνει ό-λ-α μέσα στην τουριστική εγκατάστασή του. Δεν βγαίνει έξω, δεν καταναλώνει τίποτα ντόπιο! Και φυσικά τα πάντα παράγονται και κατασκευάζονται από μεγάλες εταιρείες» [xii ].
Η μεγάλη ακτογραμμή της Δυτικής Πελοποννήσου φάνταζε ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Από το 2005 κιόλας, η Διεθνής Ομοσπονδία Γκολφ ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη ότι το 2006 και 2007 θα γινόταν το μεγάλο «μπαμ» για το γκολφ [xiii].
Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ποιο ήταν αυτό; Μέχρι στιγμής ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν σκληρά εναντίον αυτής της «προοπτικής». Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από την πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν περιβαλλοντική αξία, αυτό το «μπαμ» δεν προβλέπεται να συναντήσει και πολύ μεγάλη αντίσταση...
Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο ίδιος ο Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δυο μέρες μετά την καταστροφή και προσπάθησε να... απαλύνει τον πόνο των κατοίκων των πληγεισών περιοχών με την υπόσχεση ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο (κατασκευή γηπέδου γκολφ...) θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως!
Τα δε ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, παρουσίαζαν το σχέδιο αυτό ως «ευεργεσία»...

Συνενοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 που ανέλαβε την εξουσία, αφιέρωσε εαυτόν στην κατεύθυνση της τουριστικής «αξιοποίησης» της ελληνικής υπαίθρου και των ακτών της, με σκοπό να αυξηθεί η ετήσια εισροή τουριστών στην Ελλάδα.
«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι που ενδιαφέρονται να αγοράσουν θερινή κατοικία στην Ελλάδα» ήταν ένα από τα κύρια επιχειρήματα των κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι συνήθιζαν να αναφέρονται στον τουρισμό ωσάν να είναι η «βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» [xiv ].
Ως εκ τούτου, το υπουργεία Δημόσιων Έργων και Τουρισμού επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο τουριστικής «ανάπτυξης», υπό την ονομασία «Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο φυσικά προσέφερε αφειδώς γη και ύδωρ στα τουριστικά καρτέλ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν σχέδιο, ένας «επενδυτής» μπορεί να αγοράσει γη οπουδήποτε και απλώς ονομάζοντας την επένδυσή του «τουριστική» να πάρει γενναία επιδότηση και να χτίσει τέσσερις φορές περισσότερη έκταση από όση ένας ιδιώτης - με τον όρο βέβαια να πουλήσει το 70% των κατοικιών σε ιδιώτες και να λειτουργήσει το υπόλοιπο 30% ως ξενοδοχείο.
Έχει επίσης τη δυνατότητα να χτίσει σε περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ή βραχονησίδες, αρκεί να τις ονομάσει «τουριστικές»! Μήπως φαντάζει ολίγον τι τριτοκοσμική αυτή η κατάσταση;
Όχι αδίκως, αν λάβουμε υπόψη ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν σε χώρες όπου παρατηρείται παντελής απουσία Εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου, τα οποία θα κατοχύρωναν τις δασικές εκτάσεις και τους βιοτόπους και θα έκοβαν τυχόν πιθανές «ορέξεις» [xv ].
Και η Ελλάδα, αν και έχει λάβει από την ΕΕ τα αναγκαία κονδύλια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην εκπόνησή του...
Ωστόσο, προκειμένου αυτό το σχέδιο «ανάπτυξης» να είναι απόλυτα επιτυχές, έπρεπε να λάβει χώρα και μια γενικότερη αναθεώρηση της χωροταξίας στην Ελλάδα. Εν ολίγοις να μπορούν να δοθούν άδειες εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων.
Έτσι, το 2007 η κυβέρνηση εισηγήθηκε στη Βουλή μια συνταγματική αναθεώρηση σύμφωνα με την οποία το Άρθρο 24 (εγγυάται την πλήρη απαγόρευση οικοδόμησης σε δασικές εκτάσεις) πρακτικά καταργούνταν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε έντονα την αναθεώρηση και παρεμπόδισε την επικύρωση της αναθεώρησης, αποσύροντας μάλιστα και τους βουλευτές του από την ψηφοφορία. Λίγα χρόνια πριν, είχε εξελιχθεί η ίδια σκηνή, αλλά με... ανάποδους ρόλους: το 2003, που το ΠΑΣΟΚ κατείχε την εξουσία, προσπάθησε να περάσει πανομοιότυπη μεταρρύθμιση, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας αρνήθηκε να την υποστηρίξει...
Το Άρθρο 24 τελικά δεν καταργήθηκε, οι υποψήφιοι εμπρηστές όμως έπαιρναν το πρώτο «πράσινο φως» για να αρχίσουν να υλοποιούν τα σχέδιά τους.
Παράλληλα, το υφυπουργείο Περιβάλλοντος, που τυγχάνει να υπάγεται στο υπουργείο Δημόσιων Έργων και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση των κρατικών κονδυλίων ως προς την προστασία δασών και βιοτόπων, μόνο ενέργειες προς όφελος του περιβάλλοντος δεν έκανε. Τα περισσότερα από τα -ήδη πενιχρά- κονδύλια για την περιβαλλοντική προστασία τα έστελνε πίσω(!) στο υπουργείο Δημόσιων Έργων, για να υποστηριχτούν διάφορα υπό κατασκευήν έργα. Η μόνιμη επωδός που ψιθυριζόταν σαν δικαιολογία για αυτό ήταν: «Το Υφυπουργείο Περιβάλλοντος δεν είναι σε θέση να τα αξιοποιήσει όλα» [xvi ]...
Και ένας άλλος όμως παράγοντας φαίνεται ότι βάρυνε καταλυτικά στο πρόσφατο ολοκαύτωμα: ο παραγκωνισμός της Πυροσβεστικής. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η εν λόγω υπηρεσία, δεν προχώρησε στις απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού, προτιμώντας να προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς (πιο αναγκαίους, φαίνεται...) αλλά και... αγροφύλακες.
Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας έσπευσε να μεταθέσει αξιωματικούς που ήταν μέλη του κυβερνώντος κόμματος σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχτηκαν αν όχι παντελώς ανίκανοι, τουλάχιστον ανεπαρκείς, στην αντιμετώπιση των πολυάριθμων πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν [xvii ]. Παράλληλα το υπουργείο φρόντισε να αχρηστεύσει εντελώς και το ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας στη δασοπυρόσβεση, παραχωρώντας τον αμιγώς στην Πυροσβεστική, σε μια υπηρεσία που δεν γνώριζε πώς να προσανατολιστεί μες στα δάση αν δεν υπήρχε επαρκής χαρτογράφηση...

Η ώρα είχε πια φτάσει

Τα τουριστικά καρτέλ είχαν από νωρίς «διαγνώσει» όλη αυτήν την ατμόσφαιρα ανεπάρκειας. Και ενθαρρυμένα από το εκρηκτικό κοκτέιλ «υψηλότατες θερμοκρασίες - ισχυροί άνεμοι» των τελευταίων ημερών, διαισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα τους...
Δεν έμενε πια τίποτα άλλο παρά να βρεθούν και οι φυσικοί αυτουργοί (ίσως οικονομικά εξαθλιωμένοι, με ελαφρώς ελαστική συνείδηση, μετανάστες, τοπικοί παρίες ή γενικώς φτωχοδιάβολοι ή ακόμα -ποιος ξέρει;- και έμμισθοι πράκτορες), των οποίων οι τραπεζικές καταθέσεις θα αυξάνονταν με μερικές χιλιάδες ευρώ. Την κατάλληλη στιγμή τα εμπρηστικά σχέδια μπήκαν σε πλήρη εφαρμογή...

Αποδιοπομπαίοι τράγοι

Μόλις μαίνονταν οι πρώτες φωτιές, όλοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για τους συνήθεις οικοπεδοφάγους που καίνε κομμάτια δασικών εκτάσεων κάθε χρόνο με σκοπό να χτίσουν μετά σ ' αυτές. Όταν όμως ξέσπαγαν ολοένα και νέες φωτιές, που στην κυριολεξία κατέκαψαν ολόκληρα χωριά και σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, πολλοί άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι σάπιο συμβαίνει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας...
Ήταν εμφανές ότι η Ελλάδα δεχόταν επίθεση. Αυτό το πρόσεξε και η κυβέρνηση. Από ποιους όμως; Έπρεπε να βρεθεί γρήγορα ο φταίχτης. Κα ι εφόσον η Πυροσβεστική και η πολιτική της ηγεσία αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανες, η ΝΔ επιχείρησε να αξιοποιήσει τον όλεθρο που προκάλεσαν τα καρτέλ προς... όφελός της!
Δύο μέρες μετά την πύρινη κόλαση, ο Πρωθυπουργός, ακολουθώντας παραινέσεις επικοινωνιακών του συμβούλων, εμφανιζόταν στην τηλεόραση φορώντας ένα απλό μπουφάν (όπως ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου) και δήλωνε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει «οργανωμένη τρομοκρατική απειλή».
Και αν ο ίδιος ούτε καν διανοήθηκε να κατονομάσει δημοσίως τους αληθινούς τρομοκράτες, των οποίων την ταυτότητα προφανώς γνωρίζει, κυβερνητικά μεγαλοστελέχια έβγαιναν υπογείως και κατάγγελναν είτε πασοκικές συνωμοσίες είτε δάκτυλο ξένης χώρας... Ορισμένοι μάλιστα έφτασαν μέχρι το (φαιδρότατο) σημείο να υπονοήσουν ότι τις πυρκαγιές τις έβαλαν άτομα του αναρχοαυτόνομου χώρου, «για να αποσταθεροποιήσουν τη Δημοκρατία»!
Τα δε προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ επινοούσαν κάθε μ νέους «εχθρούς»: Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς.
Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε αμέσως να καταδικάσει όλα αυτά τα σενάρια, σαν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά, μην μπορώντας (ή μη θέλοντας) να κατονομάσει το ποιος μπορεί να είναι αυτός που βάζει... 290 εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως φρόντισε να ρίξει όλο το φταίξιμο στην κυβέρνηση κατηγορώντας την για ανικανότητα. Η αντιπαράθεση του ΠΑΣΟΚ με τα πανίσχυρα τουριστικά καρτέλ ίσως άλλωστε να του κόστιζε μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων στις επικείμενες εκλογές...
Εν τω μεταξύ η Αστυνομία και οι υπαγόμενες σ' αυτήν μυστικές υπηρεσίες έδειξαν ότι θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να εντοπιστούν οι αυτουργοί του εγκλήματος. Αποτέλεσμα; Η σύλληψη μιας ηλικιωμένης γυναίκας στη Ζαχάρω για πρόκληση πυρκαγιάς ενώ μαγείρευε στην αυλή της, ενός Αλβανού μετανάστη που επαγγέλθηκε παραπλανητικά ότι είχε βάλει φωτιές με σκοπό να εκδικηθεί τους Έλληνες εργοδότες που τον είχαν κακομεταχειριστεί, αλλά και ενός 62χρονου με ψυχολογικά προβλήματα, παλιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ( σ.σ.: βρέθηκε επιτέλους ο ένοχος!), που συνελήφθη στην Αρεόπολη Λακωνίας και ο οποίος εξαναγκάστηκε, όπως αργότερα έγινε γνωστό, να ομολογήσει ότι ήταν ένας από τους εμπρηστές [xviii ]...
Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως στην περίπτωση αυτή η Αστυνομία δεν δρούσε κατ' ανάγκην με τη (γνωστή) ανικανότητά της, αλλά ίσως να της είχε ανατεθεί μια αποστολή θόλωσης των νερών...

Ο τραγικός επίλογος

Μέρα με τη μέρα, όσο βγαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία στη δημοσιότητα, καθίσταται ολοένα και πιο εμφανής ο «ύποπτος» ρόλος των τουριστικών καρτέλ σ' αυτήν την υπόθεση.
Όλη δε η Πελοπόννησος βοά πια ότι τουριστικά μπλοκ της Δ. Ευρώπης (και της Αμερικής), με τη συνεργασία Ελλήνων επιχειρηματικών αντιπροσώπων και την ανοχή ντόπιων πολιτικών, από καιρό προσπαθούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε τεράστιο τουριστικό θέρετρο για πλούσιους Ευρωπαίους (και Αμερικανούς) και τους κατοίκους της σε σερβιτόρους.
Αν όμως σκόπευαν να την αξιοποιήσουν, γιατί να φτάσουν στο σημείο να την... κάψουν;
Την απάντηση μας τη δίνει, πάλι, η ίδια η Πελοπόννησος, οι... ιθαγενείς της οποίας δεν έδειχναν και πολύ σύμφωνοι σ' ένα τέτοιο σχέδιο. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Πελοποννήσιοι θα ήταν να ξυπνήσουν μια μέρα και να δουν εκποιημένη τη γη τους, κοψοχρονιά, σε μια πολυεθνική και τους εαυτούς τους σε ρόλο σύγχρονων ειλώτων.
Ασκήθηκαν λοιπόν πιέσεις - οικονομικές και άλλου τύπου. Κι αυτές όμως δεν απέδωσαν. Και όταν πια κρίθηκε ότι όλες οι προσπάθειες ναυάγησαν, ένα πράγμα μόνο φαινόταν ότι θα έσωζε τα σχέδια των «επενδυτών»: μια τυχαία πύρινη λαίλαπα...
Η οποία ήρθε.
Μέχρι στιγμής, τα ευρωαμερικανικά καρτέλ φαίνεται ότι έχουν πετύχει το στόχο τους: ερήμωσαν ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας.
Θα καταφέρουν να ερημώσουν και την υπόλοιπη χώρα;
Ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σ' αυτό είναι ο ίδιος ο (πληγείς) λαός:
Θα ξαναπάρει στα χέρια του τη γη που του ανήκει ή θα παραδοθεί αμαχητί στις τουριστικές βιομηχανίες που έ-ρ-χ-ο-ν-τ-α-ι οσονούπω σε Ολυμπία, Ζαχάρω, Ταΰγετο και Πάρνωνα;
Αυτός θα αποφασίσει...





[i] Έτοιμος μέχρι το καλοκαίρι του 2011 ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου - Πατρών - Πύργου, GoWest.Gr , 24/7/07, http://www.gowest.gr/index2.php?option=com_content&task=view&id=9777...&Itemid=1585
[ii] Η ΝΔ θα θέσει τέλος στο «θέατρο» του ΠΑΣΟΚ για την Ιονία Οδό , Indymedia Athens , 27/8/07, http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=752934
[iii] Ο δρόμος μετακινείται, η λίμνη Καϊάφα όχι, Καθημερινή , 08/07/2007.
[iv] Δηλώσεις Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργου Σουφλιά για την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης για τη Βορειοδυτική Οδό Πελοποννήσου , 24/7/07, http://www.minenv.gr/.../2007-07-24.dilosis.g.souflia.gia.ypografi.symbasis.....doc
[v] Ιαματικές πηγές Καϊάφα, αναζητούνται... επενδυτές, Ριζοσπάστης, 15/4/2003.
[vi] Το έγκλημα με τις 18 τρύπες. Υστερία κατασκευής γηπέδων γκολφ στην Ελλάδα, Ελευθεροτυπία, 3/4/2005.

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007

Παρνηθα ωρα μηδεν. Βια στη βια των καφρων?


Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα.

Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...

Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλακας!

Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη.

Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θα γίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα...

Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλις έπιασε το βοριαδάκι.

Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικες βόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου.

Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι.

Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουν ξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν. Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»...

Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θα φροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπως της αρέσει.

Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές.

Λέω να αρχίσω τις περιπολίες και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίων που θα φυτρώνουν.

Δεν είναι δύσκολο...

Λεω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...

Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι;

Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν...

Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οι επενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες.

Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου των νέων οικιστών.

Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια.

Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι τα δικά μου.

Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.

Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;