Απεργία και Εργασία - Κινητοποιήσεις

Όλοι οι πολίτες αυτού του κράτους έχουμε δικαίωμα στην εργασία, έχουμε δικαίωμα στην απεργία.

Όταν ο εργαζόμενος έχει υπογράψει σύμβαση μόνιμης εργασίας (Δημόσιος Τομέας), τα πράγματα είναι πιο εύκολα και χαλαρά. Μεγαλύτερη συμμετοχή, χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος απώλειας του δικαιώματος της εργασίας (απόλυση).
Στην περίπτωση που η σύμβαση είναι αορίστου ή ορισμένου χρόνου, τα πράγματα είναι δύσκολα, το περιθώριο για απεργία διαρκείας μηδαμινό ως ανύπαρκτο. Ο εργοδότης είναι και αυτός πολίτης με δικαιώματα, θα αναζητήσει λύσεις και σε ενδεχόμενη υπερβολική αποχή του εργαζομένου, τον στέλνει στον ΟΑΕΔ.

Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μιας απεργίας είναι η μεγάλη ως καθολική συμμετοχή.

Ωστόσο, αυτό δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να απαγορεύσει σε κάποιον να εργαστεί. Είναι δικαίωμα του καθενός να αποφασίσει αν πρέπει να απεργήσει ή να συνεχίσει κανονικά την εργασία του.

Παράλληλα...

Συμμετέχω σε Απεργία σημαίνει ότι επιλέγω να μην εργαστώ. Δεν σημαίνει κλείνω δρόμους, λιμάνια, κατεβάζω διακόπτες ηλεκτρικού ρεύματος, νερού κλπ. Δεν σημαίνει προκαλώ το κοινωνικό σύνολο για να μου δώσει σημασία και να πιέσει την εργοδοσία να ικανοποιήσει τα αιτήματά μου.
Είναι κατανοητό, ότι όσο περισσότερο θόρυβο και ενόχληση προκαλέσει κάποια ομάδα πολιτών, αυξάνονται οι πιθανότητες να "ακουστεί" η άποψη της.
Μην τα μπερδεύουμε όμως. Δεν είναι αυτό Απεργία.
Είναι μορφές κινητοποίησης που στόχο έχουν την προβολή των αιτημάτων της ομάδας, εξυπηρετούν δηλαδή ειδικά συμφέροντα.
Η εξέλιξη αυτών, από ειδικά σε συμφέροντα ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων, προϋποθέτει μαζικότητα και συμμετοχή από περισσότερους τομείς της κοινωνικής ζωής και δραστηριότητας.

Για την Ιστορία, να αναφέρω απλά, πως έχω συμμετάσχει σε κινητοποίηση, που συνδυάστηκε με Απεργία, οργανώθηκε από πολλούς φορείς, εξασφαλίστηκε μαζικότητα και οδήγησε βέβαια στην επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου.