Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Όπου ακούς πολλά κεράσια...


Καλά τα είπες πρόεδρε Αντώνη! Μέσα! Ναι σε όλα. Μείωσε τους συντελεστές φορολογίας, αύξησε τις δαπάνες για χαμηλοσυνταξιούχους, μείωσε και τις μισθολογικές εισφορές, κατάργησε και ΔΕΚΟ. Όλα καλά…. Μήπως κάπου τα έχω ξανακούσει όμως;

Θυμάμαι κι έναν φέρελπι νέο πολιτικό με όνομα βαρύ σαν ιστορία, να μου τα λέει από το μπαλκόνι, κι εγώ χειροκροτούσα ξέφρενα πιστεύοντας κάθε του λέξη. Και θυμάμαι και τον κολλητό να χειροκροτεί εξίσου ξέφρενα σε ένα άλλο μπαλκόνι παραδίπλα, έναν λιγότερο φέρελπι αλλά με αντίστοιχα βαρύ όνομα πολιτικό, που μας υποσχόταν πως όλα ήταν καλά και λεφτά υπάρχουν.



Οι πολιτικοί μας μοιάζουν να μη καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα τους δεν είναι η έλλειψη προτάσεων και ιδεών. Είναι η παντελής εκ μέρους τους έλλειψη αποφασιστικότητας και πολιτικής βούλησης που τους οδήγησε στην απόλυτη απαξίωση τους στα μάτια μας.

Δεν μας ενδιαφέρει, κύριοι, τίποτα από όσα εξαγγέλλετε. Κάντε τα.
Δε θέλω να το μάθω. Να το φάω θέλω που έλεγε και ο μεγάλος Κωνσταντίνου για το προφιτερολ.

Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς είχαν –και για λίγο ακόμα έχουν- την ευκαιρία να γραφτούν στην Ιστορία με χρυσά γράμματα. Όχι φυσικά συνεχίζοντας την πολιτική κοκορομαχία κορυφής που κρατάει 30 χρόνια στη χώρα. Ούτε προσπαθώντας να αποδείξουν πόσο περισσότερο ανίκανος είναι ο ένας ή ο άλλος.

Μπορούν να γράψουν χρυσή ιστορία, συναινώντας σε όλα τα βασικά ,σχεδόν αυτονόητα, σημεία και χαράσσοντας από κοινού μια νέα εθνική πορεία. Αυτό και θα μείωνε το πολιτικό κόστος και θα δημιουργούσε ένα κλίμα σταθερότητας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Θα έδινε σε όλους τους πολίτες την αίσθηση του κοινού αγώνα. Θα σταθεροποιούσε τις αγορές, θα εφησύχαζε του εταίρους θα δημιουργούσε σταθερότητα και εθνική αισιοδοξία.
Μπορεί να ονειρεύομαι, αλλά ίσως είναι η πλέον κατάλληλη εποχή για όνειρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: