Αντίδραση ή Δράση ?

Με αφορμή μια δημοσίευση στον "τοίχο" μου, στο Facebook, επαναλαμβάνω το σχετικό σχόλιό μου :

"δεν είναι εύκολο, σε αυτήν την εποχή να ενθουσιάζεσαι. Το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε. Είναι ώρα για αυτοκριτική, μελέτη των λαθών του παρελθόντος και αποφασιστικές τολμηρές τομές."

και επισημαίνω :

α) Διαφωνεί κάποιος ότι δεν είναι εύκολο να ενθουσιάζεσαι σε αυτήν την εποχή? 

Αν ναι, ας δώσει λίγο από τον ενθουσιασμό του και σε μένα.

β) Διαφωνεί κάποιος ότι το πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε ? 

Αν ναι, ας εξηγήσει πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

γ) Διαφωνεί κάποιος ότι είναι ώρα για αυτοκριτική και μελέτη των λαθών του παρελθόντος? 

Αν ναι, ας εξηγήσει γιατί θεωρεί τον εαυτό του, άμοιρο ευθυνών. Δεν είμαστε ανήλικοι, έχουμε δικαίωμα ψήφου, το ασκούμε και αναλαμβάνουμε τη σχετική ευθύνη.

Έχουμε διαπιστώσει ότι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο και δεν μας εκφράζει? Τι έχουμε κάνει γι αυτό?

Κριτική, κριτική και κριτική? Χωρίς προτάσεις? Χωρίς πρωτοβουλίες?

Αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς και νομίζουμε πως εμείς έτσι, αποποιούμαστε των ευθυνών?

δ) Διαφωνεί κάποιος, ότι είναι η ώρα για αποφασιστικές τολμηρές τομές?

Αν ναι, ας μου πει, πώς θα βρεθεί η επιθυμητή διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση.

Με τη συντήρηση των ανισορροπιών της ελληνικής κοινωνίας, με τα "στραβά μάτια" και το "ωχ αδερφέ"?

Με το πολιτικό κόστος να καθορίζει τις δράσεις που αποφασίζονται?

Αν σκεφτούμε ελεύθερα, γνωρίζουμε πολύ καλά ποιο είναι το σωστό σε κάθε περίπτωση.

Το έχουν καταθέσει κατά καιρούς, τολμηροί άνθρωποι, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες, τέθηκαν στο περιθώριο.

Όποια προβληματική κατάσταση έχουμε αναβάλλει την αντιμετώπισή της, για την προσωρινή αποφυγή συγκρούσεων με κατεστημένες νοοτροπίες, τη βρίσκουμε στη συνέχεια, μπροστά μας, διογκωμένη και πολλαπλάσια δισεπίλυτη.

Αντί για αντίδραση, ας προχωρήσουμε σε δράση...